grupa
Encyklopedia PWN
grupa
mat. zbiór G dowolnych elementów a, b, c, wraz z działaniem ∘, które każdej uporządkowanej parze elementów a, b zbioru G przyporządkowuje jakiś element c z tego zbioru i takie, że są spełnione następujące aksjomaty: 1) a ∘ (b ∘ c) = (a ∘ b) ∘ c (prawo łączności); 2) w zbiorze G istnieje element e, taki że a ∘ e = e ∘ a = a dla każdego elementu a ze zbioru G; element e nazywa się elementem neutralnym lub jedynką; 3) dla każdego elementu a ze zbioru G istnieje w tym zbiorze element f, taki że a ∘ f = f ∘ a = e (odwrotność elementu a).
[niem.],
geol. jednostka litostratygraficzna obejmująca pewną liczbę uprzednio zdefiniowanych formacji, które mają wspólne lub pokrewne charakterystyczne cechy litologiczne.
w. w woj. kujawsko-pomor., w pow. świeckim (gmina Dragacz), w Kotlinie Grudziądzkiej;
mat. grupa, której jedynymi dzielnikami normalnymi (grupa, mat.) są: cała grupa i podgrupa składająca się jedynie z elementu neutralnego.
mat. grupa (grupa, mat.) będąca jednocześnie rozmaitością różniczkową — operacja grupowa jest w niej opisana za pomocą funkcji różniczkowalnych (w lokalnych współrzędnych).
grupa, która służy jednostce jako standard porównań, ocen samego siebie, a także jako źródło przyjmowanych przez nią norm, wartości i zachowań.
ugrupowanie kilku atomów (lub pojedynczy atom) charakterystyczne dla danej grupy związków organicznych, np. grupa karboksylowa –COOH dla kwasów karboksylowych, grupa nitrowa –NO2 dla związków nitrowych;
mat. zbiór warstw lewostronnychgrupyG względem dzielnika normalnego N (podzbiory postaci gN = {gx: x ∈ N}) wraz z działaniem określonym wzorem (xN)(yN) = (xy)N, wprowadzającym w nim strukturę grupy (tzw. g.i. grupy G względem N);
jedno z podstawowych pojęć socjologii. Grupa społeczna jest zbiorowością ludzi zespolonych więzią społeczną, przejawiającą się w poczuciu łączności, przynależności grupowej i działaniu na rzecz realizacji wspólnych celów.
koło pisarzy zachodnioniem., austr. i szwajcarskich, utworzone 1947 z inicjatywy H.W. Richtera;
Grupa 55, Grupa Staromiejska,
ugrupowanie artystyczne, założone 1955 w Warszawie;
koło publicystów i pisarzy zachodnioniem., zał. 1961 w Dortmundzie;
grupa jonów (anionów lub kationów) reagujących, w określonych warunkach, w taki sam sposób z odczynnikiem grupowym;
grupa czasownikowa, grupa werbalna,
struktura składniowa, której ośr. jest czasownik; adwerbalny określnik ogranicza treść określanego czasownika i podporządkowuje mu się gramatycznie.
grupa docelowa, target group,
inform. lista artykułów na temat określony przez założycieli grupy, przechowywana na specjalizowanym serwerze.
ugrupowanie artyst., zał. przez plastyków z Bydgoszczy i Torunia, działające od 1976 do pocz. lat 80.;
grupa społ., którą charakteryzuje tylko jej właściwy zespół cech: nazwa (etnonim), język lub zdecydowanie odmienna gwara, wspólne pochodzenie z określonego terytorium lub od wspólnego przodka, świadomość historii i kultury, system wartości i symbolika grupowa, religia, poczucie więzi łączącej jej członków przy jednoczesnym dystansie do innych grup;
grupa wyróżniona w badaniach etnogr. na podstawie odrębnych, obiektywnych cech kulturowych, oraz niekiedy, świadomości odrębności i poczucia wspólnoty grupowej;
Ilustracje, multimedia
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego PWN
grupa
• grupowy • grupowo • grupka
1. «pewna liczba jednostek skupiona w całość»
2. «zbiorowość, której członkowie połączeni są jakąś więzią»
3. «zespół ludzi, np. spełniających określone zadanie»
4. «jednostka klasyfikacyjna»
5. «zespół pierwiastków stanowiących jedną z pionowych kolumn tablicy układu okresowego pierwiastków»
6. «zespół skał powstały w ciągu jednej ery»
7. mat. «zbiór dowolnych elementów a, b, c..., w którym określone jest działanie na dwóch dowolnych elementach, dające w wyniku znów element tego zbioru»
8. wojsk. «oddziały połączone czasowo pod wspólnym dowództwem w celu wykonania jakiegoś zadania»
• grupowy • grupowo • grupka
grupa aldehydowa «grupa organiczna składająca się z atomu wodoru i tlenu związanych z atomem węgla»
grupa alkilowa zob. alkil.
grupa aminowa «grupa nadająca związkowi organicznemu charakter zasadowy»
grupa amonowa zob. amon.
grupa funkcyjna «ugrupowanie atomów występujące w cząsteczce związku organicznego, decydujące o podstawowych własnościach chemicznych związku»
grupa karboksylowa «jednowartościowa grupa atomów, składająca się z jednego atomu węgla, dwóch atomów tlenu i jednego atomu wodoru»
grupa karbonylowa, ketonowa «ugrupowanie atomów, złożone z jednego atomu węgla i jednego atomu tlenu»
grupa nacisku «zorganizowana grupa społeczna wywierająca wpływ na władzę państwową w celu uzyskania przychylnych dla siebie decyzji»
grupa nadtlenkowa «wiązanie między atomami tlenu występujące w cząsteczce niektórych związków chemicznych»
grupa nitrowa «jednowartościowa grupa atomów składająca się z dwóch atomów tlenu i jednego atomu azotu»
grupa nominalna, imienna jęz. «struktura składniowa, której członem centralnym jest rzeczownik lub zaimek rzeczowny»
grupa skiflowa «mały zespół jazzowy, wykonujący utwory oparte na motywach ludowych i plebejskich»
grupa szturmowa «grupa żołnierzy lub policjantów przeznaczona do bezpośrednich zadań bojowych»
grupa uderzeniowa «część ugrupowania bojowego lub operacyjnego przeznaczona do wykonania głównego uderzenia»
grupa werbalna, czasownikowa jęz. «struktura składniowa, której ośrodkiem jest czasownik»
grupa wodorotlenowa, hydroksylowa «jednowartościowa grupa atomów, składająca się z atomu tlenu i atomu wodoru»
grupy krwi «kategorie biochemiczne i immunologiczne krwi ludzkiej, oznaczane symbolami literowymi»
uproszczenie grupy spółgłoskowej «zanik jednego ze składników grupy spółgłoskowej»
