kultura
Encyklopedia PWN
kultura
jeden z najbardziej popularnych terminów nauk humanistycznych i społecznych (określanych przez niektórych teoretyków jako nauki o kulturze w odróżnieniu od nauk o przyrodzie), a także języka potocznego, w którym jednak ma zwykle inne znaczenie i silne zabarwienie wartościujące.
[łac.],
tygodnik kult.-społ., wyd. w Warszawie 1963–81;
tygodnik kult.-społ., wyd. w Warszawie 1985–90;
roln. wychodzący z użycia termin na określenie uprawy roli i roślin, także rośliny uprawnej;
miesięcznik polit.-kult., ukazujący się 1947–2000 na emigracji, początkowo w Rzymie (nr 1), od 1948 w Paryżu.
w najszerszym ujęciu część kultury społeczeństwa, odnosząca się do sfery polityki, a więc do zachowań politycznych rządzących i rządzonych, stylu przywództwa politycznego, stosunku jednostki do państwa, zakresu ingerencji państwa w życie prywatne.
w najogólniejszym sensie kultura niższych warstw społeczeństwa;
termin wieloznaczny dotyczący porozumiewania się językiem zgodnie z obowiązującą w danym społeczeństwie i zwyczajowo utrwaloną normą językową, czyli zespołem jednostek językowych oraz reguł określających sposób ich realizacji w tekstach mówionych i pisanych.
czasopismo społ.-kult., wyd. w Warszawie II 1922–V 1923 przez Związek Organizacji Kult.-Oświat. „Kultura Robotnicza”, początkowo jako dwutygodnik, 1923 — tygodnik;
kultura masowa, kultura popularna, przemysł kulturalny,
dominujący typ kultury nowoczesnej odpowiadający modelowi społeczeństwa masowego, w którym korzysta się powszechnie ze środków masowego przekazu.
według tradycyjnych poglądów na kulturę ogół dzieł naukowych, literackich i artystycznych tworzących dorobek ludzkości w danym okresie historycznym.
część kultury nar., obejmująca wiedzę, wartości, zwyczaje, działania podejmowane w celu zapewnienia właściwego rozwoju psychofiz., wychowania, doskonalenia uzdolnień i sprawności fiz. człowieka, a także w celu zachowania oraz przywracania jego zdrowia.
kwartalnik pedag., wyd. od 1992 w Toruniu;
kwartalnik nauk., wyd. od 1957 w Warszawie;
konspiracyjny miesięcznik społ.-kult., wyd. I 1943–VI 1944 w Warszawie przez organizację Unia;
według tradycyjnych poglądów na kulturę ogół dóbr materialnych oraz środków i umiejętności produkcyjno-technicznych społeczeństwa w danym okresie historycznym, związanych z zaspokojeniem potrzeb biologicznych, zapewnieniem bezpieczeństwa i przetrwania gatunku ludzkiego.
część składowa kultury danego społeczeństwa, przejawiająca się w świadomości moralnej i umiejętności realizacji obowiązujących norm i wartości moralnych.
miesięcznik kult.-lit., wyd. poza cenzurą 1984–89 w Warszawie przez Kom. Kultury Niezależnej, początkowo (1983) jako rubryka w czasopiśmie „KOS”, 1990–91 ukazywał się oficjalnie;
egejska kultura, Egea,
ogólna nazwa zespołu kultur rozwijających się w okresie neolitu i w epoce brązu (III i II tysiąclecie p.n.e.) w basenie Morza Egejskiego.
pomorska kultura, zw. też kulturą grobów skrzynkowych, kulturą urn twarzowych, kulturą wschodniopomorską, kulturą wejherowsko-krotoszyńską,
archeol. kultura wczesnej epoki żelaza (VII–IV w. p.n.e.) na terenie Pomorza Wschodniego;
Materiały dodatkowe
Ilustracje, multimedia
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego PWN
kultura
• kulturowy • kulturowo
1. «materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory»
2. «społeczeństwo rozpatrywane ze względu na jego dorobek materialny i umysłowy»
3. «odpowiednio wysoki poziom rozwoju społeczeństwa w jakimś zakresie»
4. «umiejętność obcowania z ludźmi»
5. «sztuczna hodowla komórek, tkanek, organów lub całych mikroorganizmów»
6. «rodzaj, gatunek lub odmiana rośliny uprawiane na danym terenie w celach użytkowych; też: teren uprawy tej rośliny i sama uprawa»
7. «struktura gleby uprawnej osiągana w wyniku zabiegów agrotechnicznych i racjonalnej gospodarki; też: te zabiegi i gospodarka»
• kulturowy • kulturowo
kultura abwilska «kultura starszego paleolitu w Europie»
kultura aszelska «kultura paleolityczna»
kultura duchowa «ogół dzieł naukowych, literackich i dzieł sztuki tworzących dorobek ludzkości w danym okresie historycznym»
kultura egejska «kultura rozwijająca się w neolicie i epoce brązu w basenie Morza Egejskiego»
kultura fizyczna «dziedzina obejmująca naukę o wychowaniu fizycznym, sport, higienę osobistą oraz racjonalną organizację czynnego wypoczynku»
kultura grobów kurhanowych «kultura epoki brązu charakteryzująca się kurhanami bogato wyposażonymi w broń i ozdoby z brązu»
kultura halsztacka «kultura epoki żelaza rozwijająca się w zachodniej i środkowej Europie»
kultura helleńska «kultura grecka od czasów najdawniejszych do podbojów Aleksandra Wielkiego»
kultura masowa «kultura oparta na funkcjonowaniu środków masowej informacji, przeznaczona dla rozproszonej, licznej i zróżnicowanej publiczności»
kultura materialna «ogół dóbr materialnych oraz środków i umiejętności technicznych społeczeństwa w danym okresie historycznym»
kultura mykeńska «kultura rozwijająca się w II tysiącleciu p.n.e. we wschodniej części Morza Śródziemnego»
kultura wodna zob. hydroponika.
dom kultury «budynek mieszczący lokale kulturalno-rozrywkowe, jak czytelnia, sala kinowa, świetlica»
filozofia sztuki, nauki, kultury itp. «nauka zajmująca się ogólnymi rozważaniami na temat istoty i struktury sztuki, nauki, kultury itp.»
