pies
Encyklopedia PWN
pies domowy, Canis familiaris,
najstarszy udomowiony przez człowieka ssak mięsożerny;
pies leśny, Speothos venaticus,
ssak drapieżny z rodziny psowatych;
szwajc. rasa psów pasterskich;
nagi pies meksykański, xoloitzquintle, xololtzqulntle,
stara meksyk. rasa psów;
szwajc. rasa psów pasterskich;
bezwłosy pies chiński, chiński grzywacz,
rasa małych psów do towarzystwa;
serial polski z lat 1966–68; reżyseria: K. Nałęcki, scenariusz: J. Przymanowski, M. Przymanowska, S. Wohl; 21 odcinków. Ekranizacja powieści J. Przymanowskiego.
rasa psów pociągowych;
rasa psów z grupy chartów typu południowego;
rasa bardzo dużych psów;
Mały Pies, Canis Minor,
mały gwiazdozbiór nieba północnego;
Wielki Pies, Canis Maior,
gwiazdozbiór nieba południowego;
dzielnica w północno-wschodniej części Wrocławia, na pr. brzegu Odry i nad Widawą;
Psy Gończe, łac. Canes Venatici,
gwiazdozbiór nieba północnego;
grupa ras psów myśliwskich odszukujących, goniących i napędzających zwierzynę na strzał myśliwego;
psy wyszkolone do pomocy w polowaniu;
obrończe psy, psy obronne,
psy różnych ras, przyuczone do obrony właściciela;
Materiały dodatkowe
Ilustracje, multimedia
Słownik języka polskiego PWN
pies
• psi • psisko
1. «zwierzę domowe hodowane m.in. dla przyjemności lub do polowań»
2. «drapieżny ssak o cechach podobnych do psa domowego»
3. pot. «rodzaj wyzwiska»
4. łow. «samiec lisa lub borsuka»
• psi • psisko
pies cięty «pies myśliwski dobrze atakujący zwierzynę»
pies gończy «pies myśliwski używany do gonienia i napędzania zwierzyny»
pies latający zob. kalong.
pies legawy zob. legawiec.
pies morski zob. foka pospolita.
pies pasterski «pies używany do pędzenia i pilnowania stad zwierząt na pastwiskach»
pies podwórzowy, łańcuchowy «pies trzymany na podwórzu w budzie do pilnowania obejścia»
pies pokojowy «niewielki pies trzymany w mieszkaniu»
pies policyjny «pies wytresowany do tropienia przestępców»
