(ur. 21 stycznia 1936 w Krakowie, zm. 6 kwietnia 2017 tamże) – polski psychofarmakolog, neurobiolog, biochemik, profesor nauk przyrodniczych, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności.
Profesor, kierownik Zakładu Biochemii (1976–2006), zastępca dyrektora ds. naukowych (1994–2001), a od 2002 wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Farmakologii PAN w Krakowie. Autor kilkuset prac badawczych o międzynarodowym zasięgu, współtwórca hipotezy β-downregulacji jako mechanizmu działania leków przeciwdepresyjnych. W 1983 laureat Międzynarodowej Nagrody Anna-Monika II klasy[2] za badania nad mechanizmami działania elektrowstrząsu. Jeden z najczęściej cytowanych naukowców polskich w dziedzinie biomedycyny[3]. Wykładowca akademicki. Popularyzator nauki, przez ponad dwie dekady redaktor naczelny czasopisma „Wszechświat”.
Osobowość sceniczna, konferansjer i jeden ze współtwórców Piwnicy pod Baranami (1954–1961), gwiazda magazynu mówionego „Gadający Pies” (2010–2015). Działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, od 1980 członek NSZZ „Solidarność”. Kandydat na prezydenta Krakowa w wyborach samorządowych w 2002.
Członek honorowy Indian Academy of Neurosciences i Oxford Neurological Society, doctor honoris causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego i Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zwolennik legalizacji marihuany i ogólnej depenalizacji narkotyków, krytyk represyjnej polityki narkotykowej w Polsce.
