The Wayback Machine - https://web.archive.org/web/20220501075219/https://sjp.pwn.pl/
  • Czy wiesz, że
    Mówimy „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”, mając na myśli to, że dopiero w trudnej sytuacji okazuje się, kto jest nam naprawdę życzliwy.
  • Łatwo pomylić
    BEZMIAR
    Gdy chcemy nazwać coś, co przekracza nasze zdolności pojmowania, często sięgamy po zaprzeczenie możliwości zmierzenia czy policzenia, stąd takie słowa jak bezlik i bezmiar, pokazujące, że liczyć lub mierzyć nie jesteśmy w stanie.
    My wobec takiego ogromu jesteśmy miar pozbawieni, jesteśmy bez miar, a to, czego zmierzyć niepodobna, próbujemy określić jednym łącznie pisanym rzeczownikiem bezmiar – czasem z wyraźną przesadą.
    Jerzy Bralczyk
  • To ciekawe
    Wąskie gardło
    Czyli: coś, co opóźnia działanie; etap pracy, na którym jest wiele trudności. Ta fizjologiczna przenośnia jest wyrazista: czujemy, jaka to przykra sprawa, gdy nam coś więźnie w gardle, jak nie może się przez nie przecisnąć. I jak tam stoi, kością czy jakimś okoniem.
    W tym powiedzeniu nie jest to jednak gardło nasze, nasze jest raczej to, co przez to gardło przeciskamy. I to, co przeciskane, jest normalne, tylko gardło za wąskie. I psuje ono to wszystko, co szerokie i dobre.
    Jerzy Bralczyk
Słowo dnia: monidło

Zagraj z nami!

Chcesz sprawdzić swoją znajomość języka?

Zagraj teraz

Zasady pisowni

7.1. [17] Funkcje litery i
Litera i pełni w ortografii polskiej cztery funkcje:
a) oznacza samogłoskę i – wówczas, gdy stoi w wygłosie lub gdy po niej w zapisie występuje litera oznaczająca spółgłoskę, np. bit [b´it], kijek [k´ijek], kropić [krop´ić], mali [mal´i], migrena [m´igrena], miska [m´iska], nikły [ńikły], pilny [p´ilny], pisać [p´isać], widok [w´idok];
b) oznacza miękkość spółgłoski poprzedzającej samogłoskę wtedy, gdy po niej w zapisie występuje litera oznaczająca samogłoskę inną niż i, np. biel [b´jel], biodro [b´jodro], cierpi [ćerp´jeć], jesi [jeśeń], miasto [m´jasto], wi [w´jeś];
c) może oznaczać głoskę j w wyrazach pochodzenia obcego, np. Deimos [Dejmos], diabetyk [d´jabetyk], koine [kojne], kosmetologia [kosmetolog´ja], magia [mag´ja], magnateria [magnater´ja], Ostia [Ost´ja], parias [par´jas], patriota [patr´jota] oraz po spółgłoskach wargowych miękkich (, , , , ), np. piasta [p´jasta], biada [b´jada], parafia [paraf´ja], wiata [w´jata], miara [m´jara]; w przypadku spółgłosek wargowych miękkich możliwa jest również wymowa bez j – [p´asta, b´ada, paraf´a, w´ata, m´ara]; w każdym spośród wymienionych wypadków spółgłoska występująca przed i ulega zmiękczeniu;
d) oznacza połączenie głoskowe ji, np. epopei [epopeji], heroina [herojina], kodeina [kodejina], koić [kojić], maić [majić], taić [tajić].
 
 
... >>

Zmieniają się czasy,
zmieniają się słowa

Zobacz w Słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, jak przez pół wieku zmieniło się słowo heterogeneza
Więcej słów
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego