El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kalia cinamato
|
|
Bastona kemia strukturo de la Kalia cinamato
|
|
Tridimensia kemia strukturo de la Kalia cinamato
|
Alternativa(j) nomo(j)
|
- Fenil-akrilato de kalio
- Cinamato de kalio
- Kalia salo de cinamata acido
|
Kemia formulo |
C9H7KO2
|
CAS-numero-kodo |
16089-48-8
|
PubChem-kodo |
23675459
|
Fizikaj proprecoj
|
Molmaso |
186,251 g·mol−1
|
Bolpunkto |
265 °C[1]
|
Ekflama temperaturo |
189,5 °C
|
Mortiga dozo (LD50) |
2000 mg/kg (buŝe)
|
Solvebleco |
Akvo:solvebla
|
Sekurecaj Indikoj
|
Riskoj |
R36 R36/38
|
Sekureco |
S22 S24/25 S25 S38 S36/37/39
|
Pridanĝeraj indikoj
|
Danĝero
|
GHS Damaĝo Piktogramo |
|
GHS Signalvorto |
Averto
|
GHS Deklaroj pri damaĝoj |
H313, H315, H317, H319, H335, H411
|
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj |
P261, P272, P273, P280, P302+352, P312, P321, P333+313, P362+364, P363, P391, P501
|
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)
|
Kalia cinamato aŭ cinamato de kalio estas organika salo de cinamata acido kaj kalio, blanka substanco solvebla en akvo kaj uzata en la traktado de kelkaj malsanoj pro ĝiaj farmakologiaj proprecoj kaj inhibaj aktivecoj sur kelkaj baciloj kaj mikroboj. Cinamatoj estis vaste esplorataj de Dr. Landerer, kirurgo de hospitalo, en Stutgarto, en 1890.[2] Esploroj elmontris ke cinamatoj havas povon stimuli la leŭkocitozon[3] respondecan pri ĝiaj kuracefikoj.[4]
|
|
+
|
+
|
Neorganikaj saloj de kalio |
---|
| |
|