Saltu al enhavo

Tajfo de Toledo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tajfo de Toledo
1010 – 1085
Tajfo • historia lando
Geografio
Ĉefurbo:
Tulaytula • Toledo
Loĝantaro
Ŝtat-strukturo
feŭda monarkio
Antaŭaj ŝtatoj:
Postsekvaj ŝtatoj:
Elstaraj historiaj eventoj
Diplomatiaj rilatoj
vdr
La tajfo de Toledo ĉirkaŭ 1037
La regnoj tajfaj ĉirkaŭ 1080

La Tajfo de ToledoRegno de Toledo estis unu el la tajfoj de Al-Andalus kiuj formiĝis pro la malkompono de la Kaliflando de Kordovo en julio de 1035 kaj finas per la kristana konkero en 1085.

Toledo konservis prestiĝon de ĉefurbo dum la epoko de la visigotoj, kaj la araboj pluhavis ĝin per la nomo de madinat al-muluk (la urbo de la reĝo). Ĝi estis grava strategie kiel ĉefurbo de la Meza Regiono de alandalusanoj, kaj tiele povis pluhavi antaŭ Kordovo nur relativan dependon ĝis la jarcento de la Kaliflando. Sendependa pro la enlandaj militoj de komenco de la 11-a jarcento, akiris la povon gravuloj el la urbo kiel la kadio Abú Bala Ja'is ibn Muhammad kaj aliaj inter kiuj oni citas iun Ibn Masarra, iun Abd al-Rahmn kaj iun Abd al-Malik ibn Matijo.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]