پرش به محتوا

تک‌خداگزینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تک‌خداگزینی یا هنوتئیسم (به یونانی: ἓν θεός)(به انگلیسی: Henotheism) یا هنوتائیسم، واژه‌ای است که نخستین بار توسط ماکس مولر، برای اشاره به پرستش یک خدای منفرد، در عین پذیرش وجود یا امکان وجود خدایانی دیگر، به کار گرفته شد.[۱]

نمونه‌های آن در یونان باستان، هندوستان و حتی در آیین زرتشتی دیده می‌شود. ماکس مولر در مطالعات خود استفاده گسترده‌تری از این عبارت نمود. از نظر لغوی هنوتئیسم از دو واژه «هنو» به معنی «یک» و «تئیسم» به معنی «دین داری» یا «خداباوری» تشکیل شده‌است.[۲][۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Müller, Max. (1878) Lectures on the Origin and Growth of Religion: As Illustrated by the Religions of India. London:Longmans, Green and Co
  2. Müller, Max. (1878) Lectures on the Origin and Growth of Religion: As Illustrated by the Religions of India. London:Longmans, Green and Co
  3. Charles Taliaferro; Victoria S. Harrison; Stewart Goetz (2012). The Routledge Companion to Theism. Routledge. pp. 78–79

پیوند به بیرون

[ویرایش]