mehrûm

mehrûm

1. bêpar, bêbehr, bêpişk, mihûz, nedar,
   kesa/ê ku bi temamî bêyî tiştekî maye,
   kesa/ê ku tiştek jê hatiye standin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. jar, reben, riswa, feqîr, xizan, perîşan, şerpeze, belingaz, rezîl, mehtirûm
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• mahrûm

• mehkûm
• mezlûm

Ez mame di hikmeta Xwedê da
Kurmanc di dewleta dinê da
Aya bi çi wechî mane mehrûm
Bilcumle ji bo çi bûne mehkûm
Kurmanc ne pir di bêkemal in
Ema yetîm û bêmecal in
Fîlcumle ne cahil û nezan in
Belkî sefîl û bêxudan in

(Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Ji erebî محروم‎

• mehrûmî
• mehrûmîtî
• mehrûmtî