Przejdź do zawartości

Farsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuźma Pietrow-Wodkin, Farsa

Farsa (fr. farce – „żart”, „figiel”[1]) – odmiana komedii, w której łatwowierni bohaterowie zostają wciągnięci w serię coraz bardziej nieprawdopodobnych, niewygodnych lub kompromitujących wydarzeń. Sytuacje te najczęściej są spowodowane wadami bohaterów, takimi jak np. próżność, sprzedajność lub chciwość. Wysiłki podejmowane w celu wybrnięcia z sytuacji prowadzą do dalszego zapętlenia i jeszcze większej kompromitacji, aż do momentu, w którym w komicznych punktach kulminacyjnych wady zostają odpowiednio upokarzająco i przykładnie ukarane, po czym następuje względnie szczęśliwe zakończenie. Farsy są poświęcone obnażaniu ludzkich słabości. Akcja farsy musi od samego początku rozwijać się błyskawicznie i być budowana precyzyjnie[2].

W średniowieczu grywana zwykle na końcu utworów o tematyce poważnej, np. moralitetów czy mirakli. Obok intermedium jeden z najważniejszych gatunków komediowych średniowiecza. Obejmuje utwory sceniczne o błahej problematyce, posługuje się środkami komizmu sytuacyjnego. W odróżnieniu od innych typów komedii farsa opiera się na dynamicznej akcji, mającej często charakter swobodnych scen komicznych[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. farsa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-06-26].
  2. a b Mirosława Gałązka, Encyklopedia humanisty. Literatura, architektura, filozofia, nauka o języku, gramatyka, sztuka, film, Łódź: Piątek Trzynastego, 2008, s. 127, ISBN 978-83-7415-097-2, OCLC 749924233 [dostęp 2020-02-07].