Przejdź do zawartości

Herody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grupa herodowa na Kurpiach Zielonych, grudzień 2023
Herody w Płocku w 1971

Herody – ludowe przedstawienia bożonarodzeniowe, podobne do jasełek, odgrywane w różnych regionach Polski przez grupy kolędnicze.

Przedstawienie wywodzi się z teatru średniowiecznego. Jest śladem dawnych misteriów kościelnych i jest uważane za najważniejszą formę kolędowania[1].

Treść przedstawienia opiera się na fragmencie Ewangelii (Mt 2, 16-19) opisującym rzeź niewiniątek i śmierć króla Heroda Wielkiego[2][3]. Główny wątek dramatyczny ma cechy moralitetu – ukazuje walkę dobra (anioł) ze złem (diabeł). Herod skazany jest na wieczne potępienie i poddawany dwóm egzekucjom: śmierć zabiera jego ciało, a diabeł – duszę. W niektórych regionach Polski do wątku głównego dodawane były wątki fakultatywne, np. humorystyczne sceny z Żydem i Turkiem lub wizyta Trzech Króli[4][5] albo akcenty patriotyczne (ułan walczący z Turkiem)[1].

Grupa Herodów w okresie od drugiego dnia Bożego Narodzenia (wspomnienie św. Szczepana) do Święta Trzech Króli (a czasem do święta Matki Boskiej Gromnicznej 2 lutego)[1] przechodzi przez miejscowość. Publiczność stanowią mieszkańcy odwiedzanych i mijanych posesji[6]. Praktykowane są również formy sceniczne[3] lub łączone (pochód oraz finał na scenie)[7][8]. Biorący udział w przedstawieniu sami przygotowują przebrania i rekwizyty[1][9], uczą się roli[1]. Grupy biorą udział w konkursach i przeglądach[8][10][11].

Schemat głównego wątku:

[edytuj | edytuj kod]
  1. Przedstawienie Heroda (dokonane przez marszałka lub kogoś z jego świty).
  2. Autoprezentacja Heroda.
  3. Wiadomość o narodzinach Chrystusa (podana przez Trzech Królów albo kogoś ze świty Heroda).
  4. Przesłuchanie Żyda o miejscu narodzenia Mesjasza.
  5. Wydanie rozkazu zabicia wszystkich niemowląt płci męskiej.
  6. Nakłanianie Heroda do zmiany decyzji (anioł lub syn Heroda).
  7. Zapowiedź śmierci Heroda (anioł, w niektórych regionach Turek).
  8. Pojawienie się śmierci i diabła oraz próba wykupienia się Heroda od śmierci.
  9. Śmierć Heroda i spór między diabłem i śmiercią o jego duszę[1][12][13][14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Wojciech Dragan, Beata Maksymiuk-Pacek, Tradycyjne formy kolędowania na Rzeszowszczyźnie, [w:] Katarzyna Smyk, Jolanta Dragan (red.), Kolędowanie na Rzeszowszczyźnie, issuu.com, 27 grudnia 2019, s. 88–97 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  2. Andrzej Rojewski, Na uroczystość Trzech Króli... [online], plock.wyborcza.pl, 6 stycznia 2023 [dostęp 2024-05-05].
  3. a b Herody, gwiazdy i wypiek opłatków, czyli „Gwiazdka w Skansenie” [online], Podlaskie24, 14 grudnia 2019 [dostęp 2024-05-05] (pol.).
  4. Herody – Zieloneckie Archiwum Cyfrowe [online], 12 września 2023 [dostęp 2024-05-05] (pol.).
  5. Jan Adamowski, Postać obcego w polskiej obrzędowości dorocznej. Od obcości do wspólnoty, „Etnolingwistyka”, 20, 2008, s. 192.
  6. Instytut Gość Media, Czy Herod się nawrócił? [online], Instytut Gość Media, 6 stycznia 2018 [dostęp 2024-05-05].
  7. Herody z Zielonek – CKPIR [online] [dostęp 2024-05-05] (pol.).
  8. a b Zespół Obrzędowy Herody z Budek – Gminny Ośrodek Kultury w Trzydniku Dużym [online], goktrzydnik.pl [dostęp 2024-05-05].
  9. Maria Weronika Kmoch, Zima na Kurpiach Zielonych: Adwent, Boże Narodzenie, sylwester, nowy rok [online] [dostęp 2024-08-29].
  10. XIV Małopolski i XLII Miechowski Przegląd Grup Kolędniczych [online], www.ckis.miechow.eu [dostęp 2024-05-05].
  11. XXVII Jurajski Przegląd Grup Kolędniczych Herody 2024 | Regionalny ośrodek w Częstochowie [online], rok.czestochowa.pl [dostęp 2024-05-05].
  12. Zofia Cieśla-Reinfussowa, Herody. Studium z badań nad teatrem ludowym w Polsce, „Rocznik Muzeum Etnograficznego w Krakowie”, 12, 1995, s. 54.
  13. Wojciech Kaczmarek, Herody, [w:] Jan Walkusz i inni red., Encyklopedia katolicka, t. 6: Graal – Ignorancja, Lublin: TNKUL, 1993, ISBN 978-83-86668-00-7 [dostęp 2024-08-29].
  14. Władysław Skierkowski, Puszcza Kurpiowska w pieśni, Henryk Gadomski (red.), t. 3, Ostrołęka: Związek Kurpiów, 2003, s. 81–96 [dostęp 2024-08-29] (pol.).