Przejdź do zawartości

Młodszy chorąży

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Młodszy chorąży
Wojska Lądowe
Aktualne oznaczenie stopnia
naramiennik
naramiennik
kurtka nieprzemakalna
kurtka nieprzemakalna

Młodszy chorążystopień podoficerski w Wojsku Polskim.

W Wojsku Polskim wprowadzony w 1967 roku[1]. W hierarchii wojskowej stoi bezpośrednio wyżej od starszego sierżanta i niżej od chorążego. W Wojskach Lądowych stopień młodszego chorążego przypisany jest m.in. do stanowisk: technika pododdziału, podoficera specjalisty, pomocnika dowódcy plutonu.

W Siłach Zbrojnych PRL należał do korpusu chorążych[2].

Młodszy chorąży występuje również w Straży Granicznej i Służbie Więziennej (oznaczany jak w wojsku) w Policji i Państwowej Straży Pożarnej odpowiednikiem młodszego chorążego jest młodszy aspirant.

Oznaczenia stopnia

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z przepisami ubiorczymi żołnierzy Wojska Polskiego z 1972 roku młodszy chorąży nosił na środku taśmy otokowej czapki garnizonowej podoficera umieszczoną w linii równoległej do krawędzi taśmy jedną gwiazdkę umieszczoną między ramionami krokiewki w odstępie 2 mm od ramion krokiewki; krokiewkę umieszczano nad paskiem czapki w odległości 2 mm; długość ramion krokiewki wynosiła 2 cm, szerokość 5 mm, rozwartość ramion 75°. Naramienniki obszyte wokół (z wyjątkiem miejsca wszycia rękawa) jednolitą taśmą szerokości 5 mm. Ponadto krokiewka z taśmy szerokości 5 mm, skierowana kątem w dół oraz gwiazdka umieszczoną między ramionami krokiewki w odległości 2 mm od nich; rozwartość ramion krokiewki – 70°; odległość od wszycia rękawa do wierzchołka krokiewki – 1 cm[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 227.
  2. Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.
  3. Przepisy ubiorcze żołnierzy Wojska Polskiego z 1972 roku. s. 49-55.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
  • Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
  • Przepisy ubiorcze żołnierzy Wojska Polskiego; sygn. Mund. 45/71/III. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1972.