Przejdź do zawartości

Michaił Rodzianko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Rodzianko
Михаил Родзянко
Ilustracja
1910
Pełne imię i nazwisko

Michaił Władimirowicz Rodzianko

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1859
Popasnoje, gubernia jekaterynosławska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1924
Beodra, Królestwo SHS

Przewodniczący Dumy
Okres

od 22 marca 1911
do 6 października 1917

Przynależność polityczna

Oktiabryści

Poprzednik

Aleksandr Guczkow

Następca

zniesienie Dumy

Deputowany IV Dumy
Okres

od 1912
do 1917

Deputowany III Dumy
Okres

od 1 stycznia 1907
do 9 czerwca 1912

Michaił Władimirowicz Rodzianko (ros. Михаи́л Влади́мирович Родзя́нко; ur. 9 lutego?/21 lutego 1859 we wsi Popasnoje w guberni jekaterynosławskiej, zm. 24 stycznia 1924 we wsi Beodra) – rosyjski polityk, poseł do III i IV Dumy, przewodniczący Dumy w latach 1911–1917, działacz partii oktiabrystów.

Prawicowy liberał, zwolennik monarchii konstytucyjnej w Imperium Rosyjskim. Od 27 lutego 1917 przewodniczący Komitetu Tymczasowego Dumy, prowadził rozmowy z przywódcami Komitetu Wykonawczego Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich o powołaniu i składzie Rządu Tymczasowego. Główny negocjator abdykacji Mikołaja II.

Po przewrocie bolszewickim próbował organizować obronę Rządu Tymczasowego, wobec porażki wyjechał nad Don, uczestnicząc w strukturach politycznych Armii Ochotniczej i Sił Zbrojnych Południa Rosji (Biali), (generałowie: Michaił Aleksiejew, Ławr Korniłow i Anton Denikin).

Po klęsce Białych w 1920 emigrował do Królestwa SHS, osiedlił się w Banacie, gdzie zmarł.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]