Przejdź do zawartości

Per-Mathias Høgmo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Per-Mathias Høgmo
Ilustracja
Per-Mathias Høgmo w 2023
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1959
Gratangen

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Urawa Red Diamonds (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1977 Gratangen IL
1978–1983 FK Mjølner
1984–1985 Tromsø IL 42 (15)
1985 IFK Norrköping 2 (0)
1986–1989 Tromsø IL 41 (8)
1989 Gratangen IL
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986  Norwegia 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1989 Gratangen IL
1990–1991 Tromsdalen UIL
1992 Tromsø IL
1993–1994 Fossum IF
1993 Norwegia U-19
1994 Norwegia U-15
1995 Norwegia U-16
1995–1996 Moss FK
1996 Norwegia U-17
1997–2000 Norwegia (kobiety)
2000–2003 Norwegia U-21
2004 Tromsø IL
2005–2006 Rosenborg BK
2008–2012 Tromsø IL
2013 Djurgårdens IF
2013–2016 Norwegia
2017–2018 Fredrikstad FK
2021–2023 BK Häcken
2024 Urawa Red Diamonds
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Per-Mathias Høgmo (ur. 1 grudnia 1959 w Gratangen) – norweski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Trener piłkarski. Od 2024 trener japońskiego klubu Urawa Red Diamonds.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Høgmo karierę rozpoczynał w zespole Gratangen IL. Następnie grał w FK Mjølner, a w 1984 roku został graczem drugoligowego Tromsø IL. W trakcie sezonu 1985 odszedł stamtąd do szwedzkiego pierwszoligowca, IFK Norrköping. Występował tam do końca sezonu, a potem wrócił do Tromsø, grającego w pierwszej lidze. W sezonie 1986 zdobył z nim Puchar Norwegii, a w 1989 roku zakończył karierę.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 roku Høgmo został grającym trenerem zespołu Gratangen IL. Następnie prowadził Tromsdalen UIL, pierwszoligowy Tromsø IL, Fossum IF, Moss FK, z którym w sezonie 1995 awansował z drugiej ligi do pierwszej, a także reprezentację Norwegii na szczeblach U-19, U-15, U-16 oraz U-17.

W 1997 roku Høgmo został selekcjonerem reprezentacji Norwegii kobiet. W 1999 roku poprowadził ją na Mistrzostwach Świata, zakończonych przez Norweżki na 4. miejscu. Z kolei w 2000 roku prowadzona przez niego kadra zdobyła złoty medal Letnich Igrzysk Olimpijskich. Po tym osiągnięciu przestał być trenerem reprezentacji.

Przez kolejne 3 lata trenował kadrę Norwegii U-21. Następnie był szkoleniowcem Tromsø oraz Rosenborga oraz od 2009 roku ponownie Tromsø. W sezonie 2011 wywalczył z nim wicemistrzostwo Norwegii, a w sezonie 2012 dotarł do finału Pucharu Norwegii. Wtedy też odszedł z klubu.

Potem prowadził szwedzki Djurgårdens IF, a we wrześniu 2013 roku został selekcjonerem pierwszej reprezentacji Norwegii. W roli tej zadebiutował 11 października 2013 w przegranym 0:3 meczu eliminacji Mistrzostw Świata 2014 ze Słowenią, rozegranym w Mariborze. Drużynę Norwegii doprowadził do końca eliminacji tamtego turnieju, na który jednak nie awansowała. Prowadził ją także w eliminacjach Mistrzostw Europy 2016, na które również nie awansowała, po przegranych barażach z Węgrami.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]