Przejdź do zawartości

USS Halibut (SSGN-587)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Halibut (SSGN-587)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

(okręt unikatowy)

Historia
Stocznia

Mare Island Naval Shipyard

Położenie stępki

11 kwietnia 1957

Wodowanie

9 stycznia 1959

 US Navy
Wejście do służby

4 stycznia 1960

Los okrętu

nieaktywny / złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


3845 t.
4755 t.

Długość

106,7 m

Szerokość

8,84 m

Zanurzenie testowe

213 m

Napęd
1 reaktor S3W
2 turbiny o mocy 7300 KM,
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


20 w.
20 w.

Uzbrojenie
5 RGM-6 Regulus lub
4 RGM-15 Regulus II
17 torped
Wyrzutnie torpedowe

1 hangar i rampa-wyrzutnia Regulus
4 wyrzutnie torpedowe 533 mm (dziób)
2 x 533 mm (rufa)

Załoga

123 oficerów i marynarzy

USS Halibut (SSGN-587)amerykański unikatowy okręt podwodny o napędzie atomowym, skonstruowany i zbudowany do przenoszenia pocisków manewrujących z głowica jądrową typu Regulus.

Na początku lat pięćdziesiątych XX wieku, Stany Zjednoczone usiłowały rozwinąć technologie przenoszenia przez okręty US Navy głowic jądrowych za pomocą pocisków manewrujących, w tym zwłaszcza typu Regulus. Dążenie to ścierało się w marynarce amerykańskiej z początkowo rugowanymi, z czasem jednak nabierającymi coraz większego znaczenia poglądami, iż trzonem ofensywnych sił jądrowych marynarki powinny stać się przenoszone przez jej okręty pociski balistyczne[1]. Tymczasem jednak, idea oparcia sił uderzeniowych na pociskach manewrujących miała pozycję dominującą, stąd też podejmowano próby przystosowania m.in. okrętów podwodnych do przenoszenia i odpalania pocisków Regulus. Wejście amerykańskiej marynarki w erę napędu jądrowego, pchnęło US Navy na drogę rozwoju podwodnych nosicieli pocisków manewrujących, wyposażonych w napęd atomowy. Pierwszym okrętem tego rodzaju miał być przyjęty do służby 4 stycznia 1960 roku USS "Halibut". Okręt ten był jednak dopiero drugą amerykańską jednostką wyposażoną w broń rakietową. Pierwszą natomiast, był przedstawiciel nowego podejścia marynarki wojennej USA, zapoczątkowanego objęciem stanowiska Szefa Operacji Morskich przez admirała Arleigh'a Burke - pierwszy podwodny okręt "balistyczny" programu 41 for Freedom, USS "George Washington" (SSBN-598). Przestawienie koncepcji uderzeniowej US Navy z pocisków manewrujących na pociski balistyczne programów 41 for Freedom i Polaris, przerwało rozwój okrętów przenoszących pociski manewrujące, stąd USS "Halibut" pozostał jedynym przedstawicielem tej koncepcji, w grupie amerykańskich atomowych okrętów podwodnych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.