Gaan na inhoud

Kalsiumsianamied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Kalsiumsianamied
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule CaCN2
Molêre massa 80,10 [g/mol][1]
CAS-nommer 156-62-7[1]
Fasegedrag  
Selkonstantes ar=534,7(4) pm; α = 40°26(10)' [2]  
Ruimtegroep R3
Nommer 166
Smeltpunt 1340 °C[3]
Kookpunt
Digtheid
Oplosbaarheid 29,4 [g/L] @ 20 °C[1]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt  
LD50 765 [mg/kg] (oraal; rot)[1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Kalsiumsianamied is 'n sout van kalsium en die organiese suur sianamied. Dit het die chemiese formule CaCN2.

Kristalstruktuur

[wysig | wysig bron]

Kalsiumsianamied kristalliseer in 'n romboëdriese (trigonale) struktuur wat bestaan uit kalsiumione wat oktaëdries deur ses stikstofatome gekoördineer word wat tot ses verskillende sianamiedione (NCN2−) behoort. Hierdie ione is lineêr en word oktaëdries deur ses kalsiumione omring. Die C-N-bindings is dubbelbindings en het 'n lengte van 122,4 pm.[2]

Chemiese eienskappe

[wysig | wysig bron]

Kalsiumsianamied kan verkry word uit kalsiumkarbonaat en blousuur:[4]

'n Ander metode is die reaksie van kalsiumkarbied (uit kalsiumoksied en kool) met suiwere stikstof. Hierdie techniese produk bevat koolstof en het 'n swart kleur.[5]

Met sure vorm dit vrye sianamied:[3]

Dit word dikwels in teenwoordigheid van grafiet met koolstofdioksied uitgevoer:

Gebruike

[wysig | wysig bron]

Kalsiumsianamied het in 1895 ontstaan ​​toe Adolph Frank en Nikodem Caro ontdek het dat gasvormige stikstof deur kalsiumkarbied opgeneem word.[5]

Kalsiumsianamied was die eerste minerale kunsmis wat dit moontlik gemaak het om atmosferiese stikstof vir plantvoeding te gebruik. Dit is eers as stikstof- en kalkkunsmis gebruik, maar daar is gou ontdek dat dit 'n positiewe sekondêre uitwerking op die gesondheid van grond en plante het. Dit is omdat dit oor 'n langer tydperk in die grond omskakel, dus word sy stikstof tot 'n groot mate beskerm teen nitraatloging en ook teen vrystelling as stikstofoksied, veral voordelig uit die oogpunt van omgewingsbeskerming.[5]

Dit word ook as onkruiddoder en ontblaarmissel vir katoen gebruik.[3]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 "SDS". Sigma Aldrich.
  2. 2,0 2,1 Nils-Gösta Vannerbreg (1962). "The crystal tructure of calcium cyanamide" (PDF). Acta Chemica Scandinavica. 10: 2263–3366.
  3. 3,0 3,1 3,2 N.N. GREENWOOD, A. EARNSHAW (1997). 8 - Carbon In:Chemistry of the Elements (Second Edition),. Butterworth-Heinemann. pp. 268–327. doi:10.1016/B978-0-7506-3365-9.50014-6. ISBN 9780750633659.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  4. P. Ehrlich; Georg Bauer (1963). Handbook of preparative inorganic chemistry. New York; London: Academic press. p. 946.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  5. 5,0 5,1 5,2 "Calcium cyanamide". Alzchem.