Gaan na inhoud

Sonkonstante

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die sonstralingspektrum by bopunt van atmosfeer, op 'n lineêre skaal en met die golfgetal aangedui.

Die sonkonstante (GSC) is 'n fluks wat die gemiddelde elektromagnetiese straling van die Son per eenheidsoppervlakte meet. Dit word gemeet op 'n oppervlak loodreg met die strale, 1 AE van die Son (rofweg die afstand van die Son na die Aarde).

Die sonkonstante sluit straling oor die hele elektromagnetiese spektrum in. Dit word per satelliet gemeet op sowat 1,361 kilowatt per vierkante meter (kW/m2) by sonminimum (die tyd in die 11-jarige sonsiklus wanneer die aantal sonvlekke minimaal is) en sowat 0,1% groter (rofweg 1,362 kW/m2) by sonmaksimum.[1]

Die sonkonstante is nie 'n vasgestelde konstante soos die konstante van Planck of die ligsnelheid nie. Dit is 'n gemiddelde, wisselende waarde. In die afgelope 400 jaar het dit met minder as 0,2 persent verander.[2] Miljarde jare gelede was dit aansienlik laer.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Kopp, G.; Lean, J. L. (2011). "A new, lower value of total solar irradiance: Evidence and climate significance". Geophysical Research Letters. 38 (1): n/a. Bibcode:2011GeoRL..38.1706K. doi:10.1029/2010GL045777.
  2. http://lasp.colorado.edu/home/sorce/data/tsi-data/ Total Solar Irradiance Data, SORCE

Skakels

[wysig | wysig bron]