skelm
| Enkelvoud | Meervoud |
|---|---|
| skelm | skelms |
| Verkleiningsvorm | |
| Enkelvoud | Meervoud |
| skelmpie | skelmpie |
- Bedrieër; boosdoener; dief; persoon wat oneerlik is en lelike goed doen.
- Die skelm het my selfoon gesteel.
| Vertalings: | |||
|---|---|---|---|
| Byvoeglike naamwoord | ||||
|---|---|---|---|---|
| Trap | Predikatief | Attributief | Partitief | |
| Stellend | skelm | |||
| Vergrotend | skelmer | |||
| Oortreffend | skelmste | |||
- Oneerlike persoon; skelmagtig.
- Iets doen sonder dat ander daarvan weet.
- Die skelm man het my beursie gesteel.
- Sy het skelm vir haar man 'n kersgeskenk gekoop.
| Vertalings: | |||
|---|---|---|---|