Офэнбэргі
Офэнбэргі | |
Offenbergen | |
Краіна паходжаньня: | Нямеччына |
Тытул: | бароны |
Прызнаныя ў: | Курляндыя, ВКЛ, Расейская імпэрыя |
Першы з роду: | Фрэдэрык Георг Офэнбэрг |
Офэнбэргі (па-нямецку: Offenbergen, па-расейску: Оффенберги) — баронскі род уласнага гербу. У перакладзе зь нямецкае мовы Offenberg — адкрытая гара. Заснавальнік роду — Фрэдэрык Георг Офэнбэрг. Ёган Офэнбэрг, намесьнік Штырыі, быў паслом імпэратара Максіміляна ІІ да Івана Жахлівага. Ягоны сын Лёранц у 1576 пасяліўся ў Інфлянтах. 20 ліпеня 1634 род унесены ў рыцарскія матрыкулы Курляндзкага княства. У XVIII ст. Офэнбэргі зьявіліся на Беларусі. Род падзяляўся на дзьве галіны, адна зь іх жыла ў Курляндыі (шляхецкае паходжаньн�� зацьверджанае пастановай № 2823 расейскай Герольдыі 3 красавіка 1862), другая на Беларусі. У Расейскай імпэрыі род баронаў Офэнбэрг быў унесены ў шляхецкія матрыкулы Курляндзкае губэрні, у VI частку РК Віцебскае губэрні і V і VІ частку РК Менскае губэрні.
Герб[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
На срэбраным полі гербу дзьве гары, якія маюць унізе адтуліны. Адна гара, справа — ніжэйшая, зьлева — вышэйшая. Горы на гербе зьявіліся, відаць, указваюць на геаграфію паходжаньня роду: нейкая мясцовасьць у Нямеччыне ці ў Чэхіі.
Беларуская лінія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пачатак беларускай лініі паклаў Ян Эбэргард Фрэдэрык Ежы фон Офэнбэрг, які валодаў маёнткам Дайневічы ў Браслаўскім павеце й памёр у 1729. У 1820 Якуб Офэнбэрг, праўнук Яна Эбэргарда Фрэдэрыка Ежага, набыў у Ігуменскім павеце фальварак Лочын і вёску Сёмкава Слабодка ў Ігната й Антаніны з Завішаў Есьманаў. У сваім маёнтку ён заклаў касьцёл, парк, сад і водаправод з фантанамі. У 1845 Лочын перайшоў да сына папярэдняга Віктара. У Лочыне працавала паравая лесапілка, ажыцьцяўлялася мэліярацыя, недалёка ў лесе былі заснаваныя новыя паселішчы: засьценкі Барсукі і Блыхава, які пазьней Часлаў Офэнбэрг назваў у гонар бацькі Віктаравым. У верасьні 1918 да маёнтка Лочын былі далучаныя фальваркі і ўрочышчы Макаў’я, Язьвінкі, Кучышча, Расохі. Часлаў быў апошнім уладаром маёнтку, 3 красавіка 1919 ён зь сям’ёй выехаў у Менск.
Прызнаныя ў шляхецкай годнасьці Расейскае Імпэрыі вывадамі Магілёўскага (22 чэрвеня 1804) і Менскага (8 кастрычніка 1826) дваранскіх дэпутацкіх сходаў, з унясеньнем у 4 частку Радаводнай кнігі Менскае губэрні. Вывадам 24 чэрвеня 1834 перанесеныя ў 6 частку РК Менскай губэрні. Зацьверджаныя ў дваранстве Расейскай Імпэрыі загадам Сэнату ад 28 ліпеня 1842 за № 10 585.
У 1913 некаторыя прадстаўнікі роду атрымалі пасьведчаньне з Курляндзкага шляхецкага камітэту, што належаць да баронскага роду фон Офэнбэргаў. Менскі ДДС зьдзейсьніў дадатковыя вывады зь пераносам асобаў у 5 частку РК. У баронскай годнасьці былі прызнаныя Часлаў Антон, ягоныя сыны Віктар і Юры, яго браты Стафан Аўгустын і Ян Якуб, і нашчадкі ўсіх названых асобаў. Зацьверджаныя ў баронскай годнасьці загадам Сэната ад 23 лістапада 1915 за № 4 969.
Ці маюць права на баронскі тытул іншыя Офэнбэргі, якія зацьверджаны ў расейскім дваранстве па Менскай губэрні, невядома.
Радавод[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Ян Эбэргард Фрэдэрык Ежы фон Офэнбэрг (?—1729), меў маёнтак Дайневічы ў Браслаўскім павеце.
- Дамінік
- Стафан, скарбнік рэчыцкі
- ?
- Якуб (1768—1839), межавы судзьдзя Ігуменскага павету, ж. — Фэліцыяна з Жылінскіх
- Віктар, працаваў у Ігуменскім павятовым судзе, ж. — Антаніна Іванаўна Раўкевіч
- Ігнат, арандатар фальварку Геленберг ля Дукоры
- Цэзар, арандатар Клічава, ж. — 1858 Леанільда Луцкевіч
- Антоні Цэзар (жнівень 1860-?)
- Стафан Аўгустын (1864-?), у 1891 скончыў Інстытут шляхоў зносінаў, штатны па міністэрству інжынэр VI клясы накіраваны працаваць начальнікам Усурыйскага ад��зяленьня службы Кітайскае Ўсходняе чыгункі. Стацкі дарадца, кавалер ордэнаў Сьв. Уладзімера IV ступені, Сьв. Ганны II і III ступені, сьв. Станіслава II i III ступені, кавалер асобага ганаровага знака Чырвонага Крыжа, апекун Хабараўскае чыгуначнае вучэльні. Памёр у Варшаве.
- Ян Якуб (1867—1953), лекар, ж. — 1906 Аляксандра Юзафаўна Жылінская
- Эдвард, патануў у возеры
- Вільгельм, ж. — Марына зь Дземідовічаў
- Нікадзім (1826-?), навучаўся ў Віленскім унівэрсытэце, уваходзіў у таемную арганізацыю «Зьвяз вольных братоў», за што ў 1849 быў асуджаны й высланы на катаргу
- Якуб (1768—1839), межавы судзьдзя Ігуменскага павету, ж. — Фэліцыяна з Жылінскіх
- ?
Найбольш вядомыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Крыштаф Ґеорґ Офэнбэрґ, апошні камэндант замку Доблен у Курляндыі (да 1729)
- Фёдар Пятровіч Офэнбэрг (1789—1856), сябар генэрал-аўдытарыяту
- Іван Пятровіч Офэнбэрг (1791—1870), брат Фёдара Пятровіча Офэнбэрга, сябар вайсковае рады пры Аляксандры ІІ
- Генрых Генрыхавіч Офэнбэрг (1821—1888), расейскі дыплямат
- Альбэрт Генрыхавіч Офэнбэрг (1831-?), вайсковы губэрнатар Амурскае вобласьці
- Аляксандар Фёдаравіч Офэнбэрг (1835-?), генэрал-лейтэнант, начальнік 2-е армейскае кавалерыйскае дывізіі
- Ян Якуб Офэнбэрг (1867—1953), лекар