Перайсці да зместу

Казуля еўрапейская

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Казуля еўрапейская
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Capreolus capreolus Linnaeus, 1758

Арэал

выява


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  625063
NCBI  9858
EOL  308479
FW  149382

Казу́ля еўрапейская, Дзікая каза[1] (Capreolus capreolus) — від парнакапытных жывёл з роду Казулі (Capreolus) сямейства Аленевыя (Cervidae).

Даўжыня цела 120—135, вышыня ў карку 75—85 см, маса 25—35 кг. Самкі меншыя за самцоў. Цела зграбнае, лёгкае, ногі высокія, галава адносна невялікая. У самцоў ёсць невялікія рогі (штогод увосень адпадаюць, да вясны вырастаюць зноў). Хвост кароткі (2—3 см), схаваны ў поўсць). Поўсць густая, зімой буравата-шэрая, летам рыжая (маладыя плямістыя). Каляхваставое «люстэрка» белае.

Паштовая марка Беларусі.

Пашырана ў Еўропе, Малой Азіі. На Беларусі сустракаецца па ўсёй тэрыторыі. Жыве ў шыракалістых і мяшаных лясах з палянамі, высечкамі, сенажацямі і поймамі.

Асаблівасці біялогіі

[правіць | правіць зыходнік]

Корміцца травой, лісцем, парасткамі кустоў і дрэў (дубу, вярбы, крушыны, бярозы, брызгліны, рабіны і інш.).

Трымаецца невялікімі статкамі. Гон увосень. Цяжарнасць працягваецца 8—10 месяцаў (характэрна латэнтная стадыя развіцця аплодненай яйцаклеткі), 2 (часам 3) цялят нараджае да пачатку лета. Працягласць жыцця 11—16 гадоў.

Ворагі: воўк, рысь, лісіца, бадзяжныя сабакі.

Паляўніча-прамысловая жывёла. Зімой падкормліваюць сенам, караняплодамі, адходамі збожжа, сухімі галінкамі бярозы, вярбы, асіны, рабіны, дубу.

  1. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. — у крыніцы пад назвай Cervus capreolus