Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πάπας Πελάγιος Β΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάπας
Πελάγιος Β΄
Από26 Νοεμβρίου 579
Έως7 Φεβρουαρίου 590
ΠροκάτοχοςΠάπας Βενέδικτος Α΄
ΔιάδοχοςΠάπας Γρηγόριος Α΄
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση520
Ρώμη, Ιταλία
Θάνατος7 Φεβρουαρίου 590 (70 ετών)
Ρώμη, Ιταλία

Ο Πελάγιος Β΄ (Papa Pelagio II, 520 - 7 Φεβρουαρίου 590) ήταν Πάπας από τις 26 Νοεμβρίου του 579 έως το θάνατό του το 590.[1][2]

Ο Πάπας Πελάγιος Β΄ ήταν γέννημα-θρέμμα της Ρώμης αλλά πιθανότατα Οστρογοτθικής καταγωγής, όταν πέθανε ο Πάπας Βενέδικτος Α΄ τον διαδέχθηκε χωρίς αυτοκρατορική έγκριση (26 Νοεμβρίου 579). Την εποχή που επιτέθηκαν οι Λομβαρδοί ο Πελάγιος Β΄ ζήτησε μέσω του απεσταλμένου του και διαδόχου του Γρηγορίου βοήθεια από τον ανατολικό αυτοκράτορα Μαυρίκιο αλλά χωρίς ανταπόκριση. Ο Πελάγιος Β΄ αναγκάστηκε τότε να ζητήσει βοήθεια από τους Φράγκους, επιτέθηκαν στην Ιταλία αλλά αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν αφού δωροδοκήθηκαν από τους Λομβαρδούς.[2] Η σημαντικότερη μεταρρύθμιση του ήταν η επιβολή της αγαμίας των κληρικών με αυστηρούς κανονισμούς.[2] Την εποχή της Παποσύνης του ο επίσκοπος του Μιλάνου ο οποίος είχε διακόψει τους δεσμούς με την εκκλησία χάρη στο "Σχίσμα των Τριών Κεφαλαίων" επανήλθε στους κόλπους της εκκλησίας (581), άλλοι επίσκοποι της βόρειας Ιταλίας παρέμειναν σχισματικοί.[2]

O Πελάγιος Β΄ διέταξε την κατασκευή του Σαν Λορέντσο εκτός των Τειχών σε έναν Εκκλησιαστικό ιερό τόπο στον οποίον ο Άγιος Λαυρέντιος ο Αρχιδιάκονος είχε Μαρτυρήσει. Προσπάθησε να επιλύσει τις διαφορές των επισκόπων έπειτα από το σχίσμα που δημιούργησε ο Πάπας Πελάγιος Α΄, χωρίς όμως και να το κατορθώσει. Ήρθε σε διάσταση με τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Ιωάννη τον Νηστευτή αναφορικά με τον τίτλο του Οικουμενικού Πατριάρχη.[2][3][4] Κατά τον Πελάγιο, ο τίτλος αυτός υποβάθμιζε το Παπικό πρωτείο. Στη διάρκεια του ποντιφικάτου του, εκχριστιανίστηκαν οι Βησιγότθοι της Ισπανίας. Πέθανε (7 Φεβρουαρίου 590) από σαρωτική επιδημία Πανώλης που θέρισε την Ρώμη. Ο διάδοχος του κορυφαίος Πάπας Γρηγόριος Α΄ θεώρησε πολύ αυστηρούς τους κανόνες του Πελάγιου Β΄ για την αγαμία των κληρικών και τους τροποποίησε ελαφρά.[2]

  1. Pope Pelagius II Catholic Encyclopedia (1913)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Mann, Horace K. (1911). "Pope Pelagius II" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 11. New York: Robert Appleton Company
  3. Duffy, Eamon. Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press, 2001. σσ. 62–63
  4. Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, σ. 47
  • Duff, Eamon. Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press, 2001. pp 62–63. ISBN 0300091656
  • Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, p. 47. ISBN 0500017980.
Πάπας Πελάγιος Β΄
Γέννηση: 520 Θάνατος: 7 Φεβρουαρίου 590
Προκάτοχος
Βενέδικτος Α΄
Πάπας
26 Νοεμβρίου 579 - 7 Φεβρουαρίου 590
Διάδοχος
Γρηγόριος Α΄