aanbetrouwen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]aanbetrouwen
- (archaic, transitive, with indirect object) to entrust [with aan ‘to’]
- Synonym: toevertrouwen
Inflection
[edit]| Conjugation of aanbetrouwen (weak, prefixed, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanbetrouwen | |||
| past singular | betrouwde aan | |||
| past participle | aanbetrouwd | |||
| infinitive | aanbetrouwen | |||
| gerund | aanbetrouwen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | betrouw aan | betrouwde aan | aanbetrouw | aanbetrouwde |
| 2nd person sing. (jij) | betrouwt aan, betrouw aan2 | betrouwde aan | aanbetrouwt | aanbetrouwde |
| 2nd person sing. (u) | betrouwt aan | betrouwde aan | aanbetrouwt | aanbetrouwde |
| 2nd person sing. (gij) | betrouwt aan | betrouwde aan | aanbetrouwt | aanbetrouwde |
| 3rd person singular | betrouwt aan | betrouwde aan | aanbetrouwt | aanbetrouwde |
| plural | betrouwen aan | betrouwden aan | aanbetrouwen | aanbetrouwden |
| subjunctive sing.1 | betrouwe aan | betrouwde aan | aanbetrouwe | aanbetrouwde |
| subjunctive plur.1 | betrouwen aan | betrouwden aan | aanbetrouwen | aanbetrouwden |
| imperative sing. | betrouw aan | |||
| imperative plur.1 | betrouwt aan | |||
| participles | aanbetrouwend | aanbetrouwd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||