grijs

From Middle Dutch grijs, from Old Dutch *grīs, from Proto-West Germanic *grīs, from Proto-Germanic *grīsaz.

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /ɣrɛi̯s/
• Rhymes: -ɛi̯s

grijs (comparative grijzer, superlative meest grijs or grijst)

1. (literally) grey, grey-colored

   De lucht is vandaag grijs. ― The sky is grey today.

   Hij heeft grijs haar. ― He has grey hair.

   De muis is een grijs dier. ― The mouse is a grey animal.

2. (figuratively, referring to grey hair) old
3. weathered, tarnished, affected by wear and tear

   Gozer, ik heb die ille plaat van Jantje Smitje helemaal grijs gedraaid.

   Dude, I wore that wicked record by Jantje Smitje completely out.

4. partially illegal

Declension of grijs
uninflected	grijs
inflected	grijze
comparative	grijzer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		grijs	grijzer	het grijst het grijste
indefinite	m./f. sing.	grijze	grijzere	grijste
	n. sing.	grijs	grijzer	grijste
	plural	grijze	grijzere	grijste
definite		grijze	grijzere	grijste
partitive		grijs	grijzers	—

grijs n (plural grijzen)

1. the color grey, any mix of black and white

• Negerhollands: greis
• → Papiamentu: grijs (dated)

Colors in Dutch · kleuren (layout · text)

wit	grijs	zwart
rood; karmijnrood	oranje; bruin	geel; roomwit
groengeel/limoengroen	groen
blauwgroen/cyaan; groenblauw/petrolblauw	azuurblauw	blauw
violet; indigo	magenta; paars	roze

From Old Dutch *grīs, from Proto-West Germanic *grīs.

grijs

1. grey (generally of hair)

Adjective
		Masculine	Feminine	Neuter	Plural
Nominative	Indefinite	grijs	grise	grijs	grise
	Definite	grise		grise
Accusative	Indefinite	grisen	grise	grijs	grise
	Definite			grise
Genitive	Indefinite	grijs	griser	grijs	griser
	Definite	grijs, grisen		grijs, grisen
Dative		grisen	griser	grisen	grisen

• Dutch: grijs
• Limburgish: gries

• “grise (III)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “grijs (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I