Saltu al enhavo

Frédéric Bastiat

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Frédéric Bastiat
Persona informo
Frédéric Bastiat
Naskonomo Claude Frédéric Bastiat
Naskiĝo 30-an de junio 1801 (1801-06-30)
en Bajono
Morto 24-an de decembro 1850 (1850-12-24) (49-jaraĝa)
en Romo
Mortis pro Naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per Tuberkulozo Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo San Luigi dei Francesi (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater abbaye-école de Sorèze (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Memorigilo Frédéric Bastiat
Profesio
Okupo filozofo
politikisto
magistrato
eseisto
ekonomikisto
verkisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Politiko kaj ekonomiko Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Parizo vd
Verkado
Verkoj Parabolo de la rompita fenestro ❦
Economic Harmonies ❦
Candlemakers' petition ❦
The Law vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Frédéric BASTIAT (naskiĝis la 30-an de junio 1801 en Bayonne, Akvitanio, Francio, mortis la 24-an de decembro 1850 en Romo, Italio) estis franca klasika liberala verkisto kaj ekonomikisto.

Li estis ŝatata de multaj libertarianoj por kaj lia tre vigla, komprenebla stilo kaj lia profunda teoria kompreno.

Lia publika kariero kiel ekonomikisto komenciĝis nur je 1844, kaj finiĝis pro lia mistempa morto je 1850. Bastiat malsaniĝis de tuberkulozo, verŝajne dum siaj vojaĝoj tra Francio por antaŭenigi libertarianismajn ideojn, kaj tiu malsano finfine malebligis lin plue prelegi (precipe ĉe la leĝdona asembleo al kiu li estis elektita je 1848 kaj 1849) kaj mortigis lin.

Bastiat definitive enkorpigis la "Harmonian" skolon de libertarianoj, kiuj opinias ke utilismaj kaj naturaj juraj argumentoj estas du komplementaj flankoj de la sama mondo.

Bastiat ne partoprenis en la debato inter anarkiistoj kaj minarkiistoj (li mortis tro frue por tio); ŝajnas ke li rigardis la Ŝtaton kiel io neevitebla kiel tuja praktika afero, io kio devus esti konsiderata kiam ĝi ekzistis. Li ankaŭ eksplicite bedaŭris perfortan revolucion kiel rimedon por forigi registarojn. Finfine, lia amiko Gustave de Molinari eldonis lian fundamentan verkon pri libermerkata anarkiismo je 1849, kaj Bastiat, konscia de tio, deklaris ĉe sia mortlito ke Molinari estas lia spirita heredonto.

Bastiat estis la verkisto de la satira dokumento plej bone konata kiel la Pétition des fabricants de chandelles ("Peto de kandelistoj") kiu mem prezentas ĝin kiel peto de kandelistoj al la franca registaro por forbloki la Sunon pro malebligi ĝian maljustan konkurencon kun iliaj produktaĵoj.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
Frédéric BASTIAT