Saltu al enhavo

Popola lingvistiko

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Popola lingvistiko (angle folk linguistics), ankaŭ pseŭdolingvistiko[1] estas subkampo de lingvistiko en kiu asertoj pri lingvo fare de lingvouzantoj fariĝis la temo de esploroj[2]. Ĝi estas kolekto de familiaraj vidpunktoj pri la lingvo kaj parolada fenomeno. La angla termino "folk linguistics" estis enkondukita en la jaro 1964 fare de Henry Hoenigswald en la prezentado A proposal for the study of folk linguistics[3] (Propono por la studo de popola lingvistiko), la ekvivalentoj de ĉi tiu koncepto aperis ankaŭ en la lingvistiko de la rusa kaj germana[4].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. (rusa) Szczerbakow J.N., Что такое фолк-лингвистика? Arkivigite je 2016-06-04 per la retarkivo Wayback Machine
  2. (nederlanda) Marten van der Meulen, Goed scrabblewoord en onvertaalbaar: over folk definitions (Bona skrablovorto kaj netradukebla: pri popolaj difinoj), la 25-an de julio 2019.
  3. (angla) Hoenigswald, A proposal for the study of folk linguistics, „Sociolinguistics (Proceedings of the UCLA Sociolinguistic Conference, 1964)”, Haga–Paryż 1966, s. 16–20
  4. (cz) Čmejrková S., Jazykové vědomí a jazyková kultura (zamyšlení nad tzv. Lidovým jazykozpytem) , " Slovo a slovesnost ", 53 (1), 1992, pp. 56-64