ignoratio
| ignōrātiō | |
| clásico (AFI) | [ɪŋ.noːˈraː.tɪ.oː] |
| rima | a.ti.o |
Etimología
[editar]De ignōrō, -āre ("ignorar") y el sufijo tiō.1
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | ignōrātiō | ignōrātiōnēs |
| Vocativo | ignōrātiō | ignōrātiōnēs |
| Acusativo | ignōrātiōnem | ignōrātiōnēs |
| Genitivo | ignōrātiōnis | ignōrātiōnum |
| Dativo | ignōrātiōnī | ignōrātiōnibus |
| Ablativo | ignōrātiōne | ignōrātiōnibus |
- 1
- Falta de conocimientos, ignorancia.1
- Sinónimo: ignōrantia