populus
populus | |
clásico (AFI) | pōpulus [ˈpoːpʊɫ̪ʊs̠] ⓘ |
eclesiástico (AFI) | pōpulus [ˈpɔːpulus] |
variantes | poplus |
rima | oː.pu.lus |
Etimología 1
[editar]Incierta más allá del protoitálico *poplo-, compárese el umbro puplum y puplu; el adjetivo pūblicus tiene una -ū- larga que no pue del latín pubes, "viril"); se podría sugerir dependencia del protoindoeuropeo *plh₁-, pero una forma con reduplicación *po-plh₁-o- sería extraña y el significado no evidente; la etimología de un supuesto sustantivo etrusco *puple basado en el topónimo pupluna resulta poco convincente.1
→ pūbēs, pūblicus (atención: probablemente sin relación).
Sustantivo masculino
[editar]2.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | populus | populī |
Vocativo | popule | populī |
Acusativo | populum | populōs |
Genitivo | populī | populōrum |
Dativo | populō | populīs |
Ablativo | populō | populīs |
- 4
- Populacho, turba, muchedumbre, multitud.2
Etimología 2
[editar]Incierta; si las formas πτελέα (pteléa, griego antiguo, "olmo") y pterewa (pte-re-wa, griego micénico, [genitivo] "del olmo") son cognados de pōpulus, la correspondencia es irregular.1
Sustantivo femenino
[editar]2.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | pōpulus | pōpulī |
Vocativo | pōpule | pōpulī |
Acusativo | pōpulum | pōpulōs |
Genitivo | pōpulī | pōpulōrum |
Dativo | pōpulō | pōpulīs |
Ablativo | pōpulō | pōpulīs |
- 1 Árboles
- Álamo, chopo (Populus spp.).2
Locuciones
[editar]
|
Véase también
[editar]- Wikipedia en latín tiene un artículo sobre Populus (genus plantarum).
Referencias y notas
[editar]- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 480-81. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press