Edukira joan

Azido kloriko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Azido kloriko
Formula kimikoaClHO3
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
Konposizioahidrogeno, oxigeno, kloro, hidroxilo eta chloryl group (en) Itzuli
Base konjokatuachlorate ion (en) Itzuli
Motachlorine oxoacid (en) Itzuli
Masa molekularra83,961422 Da
Arriskuak
NFPA 704
1
3
2
Identifikatzaileak
InChlKeyXTEGARKTQYYJKE-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia7790-93-4
ChemSpider18513
PubChem19654
Gmelin17322
ChEBI1492
ChEMBLCHEMBL1161633
RTECS zenbakiaCN9750000
ZVG4710
DSSTox zenbakiaCN9750000
EC zenbakia232-233-0
ECHA100.029.303
RxNorm1546391
UNIIZ0V9L75H3K
KEGGC01485

Azido klorikoa (HClO3) kloroaren oxoazido bat da eta klorato gatzen aitzindari formala. Azido sendo bat da azidotasun konstantea -1 ingurukoa duena eta oxidatzailea ere bada.

Azido klorikoa disoluzio akuoso hotzetan egonkorra da %30eko kontzentrazioa izan arte, gutxi gorabehera. %40ko kontzentrazioa baino zertxobait altuagoa duen disoluzioa presta daiteke, baldin eta kontu handiko lurrunketa bat egiten bada presio baxuetan. Kontzentrazio horietatik gora, azido kloriko deskonposatu egiten da jarraian ageri diren produktuak emateko, beste askoren artean:

Azido klorikoa oxidatzaile indartsua da, hori dela eta, substantzia organiko eta lurrunkor gehienak deflagratu egingo dira kontaktua izate hutsarekin.

Azido sulfurikoa bario kloratoarekin erreakzionarazten badugu azido klorikoa lor dezakegu; baroi sulfato disolbagaitza hauspeatu egingo da:

Bada beste bide bat: azido hipoklorosoa berotzen badugu azido klorikoa eta azido klorhidrikoa lortuko ditugu:

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.
  • R. Bruce King, ed. (1994). "Chloric acid". Encyclopedia of Inorganic Chemistry. 2. Chichester: Wiley. p. 658. ISBN 0-471-93620-0.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]