Edukira joan

Obertura

Wikipedia, Entziklopedia askea

Obertura orkestra osoarentzat idatziriko musikalan bat da. Hitzak, "irekiera" esan nahi du. Bi motatako oberturak daude:

  • Musikalan luzeago bateko oberturak, edo antzerki oberturak: Operakoak, balletekoak, oratoriokoak... Musikalan hortan gertatuko denaren giroa sortzen du. XVI. mendean dute euren sorrera.
  • Kontzertu obertura edo obertura sinfonikoak: Hauek, geroago agertu ziren, XVIII. mendearen bigarren erdialde inguruan. Sonata forma dute eta sinfonia baten lehenengo mugimenduan agertzen da. Geroago, sinfonietatik atera, eta musikalan independete gisa agertzen hasi ziren.

Hasiera batean, hiru zatik osatzen zuten obertura bizia-motela tenpoak tartektuz. Ondoren, aldaketa batzuk egin ziren eta mugimendu kopurua igo zen (Jean Philippe Rameau, Christophe Willibald Gluck). XVII. mendean Jean Baptiste Lully) konposatzaile frantziarra, obertura frantsesaren aitzindari izan zen eta Alessandro Scarlatti obertura italiarrarena.

Obertura ospetsuak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kontzertukoak (musikalan independenteak)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Opera edo musika antzerkilanetakoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]