بحث کاربر:Kazemzadeh

• به ویکی‌پدیا خوش‌آمدید. محتویاتی که از وبلاگ «قاضی جهان» کپی کرده بودید به قاضیجهان منتقل شد. لطفاً پیامی در وبلاگتان بگذارید مبتنی بر اینکه «برداشت از این وبلاگ با ذکر منبع آزاد است»، تا نوشته‌هایی که از وبلاگتان کپی می‌کنید بدلیل مشکل «حق تکثیر» حذف نشوند. --شروین افشار 06:47, ۲۴ دسامبر ۲۰۰۵ (UTC)
  • ضمناً مطلبی که در کاربر:Kazemzadeh نوشته‌اید در همان صفحه‌ٔ قاضیجهان موجود است و جای درستش در صفحهٔ کاربری نیست. لطفاً پاکش کنید. --شروین افشار 11:11, ۲۴ دسامبر ۲۰۰۵ (UTC)

تصویر (پرونده) Seidaliakbarhosseini.JPG که بار کرده‌اید امکان دارد حذف شود. لطفاً منبع یا وضعیت حق تکثیر آن را معین کنید.

لطفا منبع/حق تکثیر این تصویر را مشخص کنید. با سپاس. Raamin ^ب ۱۹:۱۳, ۲۶ ژانویه ۲۰۰۷ (UTC)

لطفاً منبع/حق تکثیر این تصویر را مشخص کنید. Raamin ^ب ۱۳:۲۲, ۹ مارس ۲۰۰۷ (UTC)

لطفاً منبع/حق تکثیر این تصویر را مشخص کنید. Raamin ^ب ۱۳:۲۴, ۹ مارس ۲۰۰۷ (UTC)

سپاس از توجهتون و اینکه عکس رو آپلود کردید. اگر تونستید تاریخ دقیق تولدشون رو هم اول به زندگینامشون در سایتشون اضافه کنید و بعد به مقالهٔ ویکی اضافه کنید. (یعنی مثلا ۱۳ آذر ۱۳۱۸ نه اینکه فقط ۱۳۱۸) --Wayiran (ب) ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۵:۳۶ (UTC)پاسخ

کمیسیون حقوق بشراسلامی ایران

http://s1.picofile.com/file/6211339034/ihrc4.jpg

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان آغازین روزها فکر شکل گیری نهادهای مستقل مردمی برای دفاع و حراست از حقوق و آزادیهای انسانی نزد بسیاری از نخبگان فکری و اجتماعی مطرح گردید و در چند مرحله نیز تلاشهایی برای به بار نشاندن این فکر در سطحی فراگیر و ملی انجام پذیرفت ولی به دلایل مختلف نافرجام ماند. از جمله دلایل این امر وقوع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و ضرورت دفاع همه جانبه د رمقابل متجاوز بود. به علاوه در همان دوران جنگ، برخی مجامع بین المللی حقوق بشر و برخی از دولت های غربی حامی عراق بر علیه وضعیت حقوق بشر در ایران موضعگیری هایی نمودند که موجب شد تا بسیاری از گروهها و فضای عمومی جامعه ایران که تازه علیه ظلم و ستم رژیم گذشته انقلاب کرده بودند و نظام جدید را پایه ریزی نموده بودند، طرح مقوله حقوق بشر را ابزاری سیاسی در اختیار برخی قدرت ها ببینند. در چنین فضایی، طبیعتا اندیشه شکل گیری نهادهای مستقل حقوق بشر در داخل ایران امکان ظهور و بروز نداشت تا اینکه به تدریج با تحولات سیاسی اجتماعی سالهای بعد و پایان جنگ، ضرورت نقد عملکردهای دستگاهها و نهادها از زاویه حقوق بشر و ارزیابی اینکه تا چه میزان به آرمانهای انقلاب عمل شده است، اولویت پیدا کرد و بطور نسبی بستر اجتماعی و سیاسی فراهم شد تا در داخل ایران اندیشه شکل گیری نهادهای مستقل حقوق بشری به طور آشکارتر مطرح شود و صاحبان این اندیشه با اطمینان بیشتری از اینکه مخاطبین لازم را در حاکمیت و توده مردم به خود جلب خواهد کرد ایده خود را ارائه نمایند. به موازات این تحولات داخلی، در سطح سازمان ملل در سال 1993 قطعنامه مربوط به اصول نهادهای ملی حقوق بشر معروف به اصول پاریس به تصویب رسید که برابر آن از کشورها خواسته شد با استفاده از الگوی تعریف شده در این قطعنامه نسبت به شکل گیری نهادهای حقوق بشری اقدام نمایند. در الگوی مزبور تصریح شده بود که نهاد ملی حقوق بشر باید مستقل باشد، از همه دیدگاهها در آن مشارکت داشته باشند، موارد نقض حقوق بشر را تحت نظارت قرار دهد، در زمینه آموزش و تحقیق و پژوهش استانداردهای حقوق بشر اقدام کند، به دستگاههای رسمی کشور برای پیشبرد حقوق بشر مشورت دهد، بر روند اجرای تعهدات بین المللی کشور مربوطه در زمینه رعایت حقوق بشر نظارت کند و ... از سوی دیگر در قعطنامه مزبور تصریح شده بود که حاکمیت نیز می تواند و بلکه می بایست همکاری شفافی در روند شکل گیری و فعالیت بعدی نهاد ملی حقوق بشر داشته باشد. با انعکاس این الگو در سطح برخی از نخبگان حقوقی و واکنش مثبت جمعی از مسئولین ارشد ایران، برای اولین بار این امکان فراهم شد که گام جدی برای شکل گیری نهاد مستقل و فراگیر حقوق بشر در ایران برداشته شود. بدین ترتیب به سرعت مذاکرات مربوطه توسط جمعی از حقوقدانان مستقل کشور و با مشارکت برخی از مقامات رسمی ایران که البته به لحاظ شخصی نیز دارای وجهه علمی دانشگاهی یا حوزوی بودند و به عنوان نماد آمادگی حکومت برای همکاری در این زمینه ورود پیدا کرده بودند، برای شکل گیری نهاد حقوق بشر انجام پذیرفت و در نهایت در اسفند 1373 شرح وظایف اولیه نهاد جدید تهیه و در سطح داخل و خارج ایران به عنوان کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران معرفی گردید و طی ماههای بعد با اجاره یک مکان محقر و حضور افتخاری همه اعضاء فعالیت مجموعه شروع شد تا اینکه از دیماه 1374 فعالیت جدی و همه جانبه نهاد تازه شکل گرفته آغاز شد و مبتنی بر تلاشهای شبانه روزی و به موازات تحولات سیاسی اجتماعی کشور روز به روز نهاد مزبور نیز رشد و تحول لازم را پیدا کرد و اصلاحات و تغییرات لازم را در روند فعالیتها، اعضاء، اساسنامه، گستره اقدامات داخلی و خارجی و ... خود اعمال کرد تا به عنوان هویتی اصیل و ایرانی در جهت پیشبرد حقوق بشر نقش موثری ایفاء نماید. بدینسان در کشاکش تحولات واقعی و چالشها و مشکلات متعدد در ایران مجموعه ای تحکیم و مستقر شد که اینک پس از گذشت یک دهه فعالیت اکثر حقوقدانان برجسته کشور در آن حضور دارند و به صورت افتخاری برای پیشبرد حقوق انسانی تلاش می نمایند. این نهاد ایرانی امروزه از جمله مستقل ترین نهادهای ملی حقوق بشر در جهان تلقی می شود به نحوی که برخی از نهادهای ملی حکومتی در برخی کشورها کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران را بیشتر دارای قرابت با جامعه مدنی و هویت های مردم نهاد (NGO ها) می دانند نه همانند آنچه آنها هستند. همین امر نیز نشان می دهد که روند درستی طی یک دهه فعالیت کمیسیون برای استقرار نهاد مستقل حقوق بشر در ایران طی شده است و امروزه بیش از یک نام و یک تقلید صرف و شکلی از الگوی معرفی شده بین المللی، یک هویت اصیل مستقل ایرانی برای پیشبرد حقوق انسانی در ایران و سراسر جهان وجود دارد که ضمن تعامل موثر با نهادهای رسمی و حکومتی ایرانی برای پیشبرد حقوق بشر، همکاری و تعامل موثری با سازمانهای حقوقی بین المللی فعال در زمینه حقوق بشر نیز دارد و هزاران شهروند ایرانی و غیر ایرانی نیز عضو افتخاری آن هستند. البته شایان ذکر است که چون بسیاری از تنگناها و سختی های متوجه این نهاد و از سوی دیگر گستره وسیع فعالیتهای داخلی و بین المللی ان در یک دهه فعالیت، کمتر برای جامعه اطلاع رسانی شده و ضمنا خیلی از مخاطبین ایرانی هنوز نمی دانند که در الگوی نهادهای ملی باید با رعایت استقلال کمیسیون همکاری حکومت را نیز در ان نهادینه کرد بعضا همین نکته موجب پرسش هایی برای آنان میشود که چنین مجموعه هایی را در ردیف نهادهای رسمی کشوری باید قرار داد یا ngo ها (نهادهای مدنی) . به هر حال این هویت ایرانی دوازده ساله در بستر جامعه ایران و علیرغم چالشهای مختلف مسیر رشد و تکامل مستقل خود را طی می کند .

اهداف: 
برابر ماده 5 اساسنامه کمیسیون که آخرین اصلاحات آن در سال 1378 انجام شده این نهاد برای تحقق موارد زیر اقدام می نماید: 

1- تبیین، آموزش و گسترش حقوق بشر 2- نظارت بر چگونگی برخورداری و رعایت حقوق بشر به وسیله شخصیت های حقیقی و حقوقی 3- طرح و ارائه راه حل مناسب جهت اقدام و موضعگیری در قبال موارد نقض حقوق بشر به ویژه نسبت به مسلمانان در همه کشورها 4- رسیدگی و پیگیری موارد نقض حقوق بشر که از طرق مختلف به این کمیسیون می رسد 5- همکاری با سازمانهای ملی و بین المللی حقوق بشر به ویژه رسیدگی و پیگیری مسائل مربوط به جمهوری اسلامی ایران 6- بررسی وضعیت جمهوری اسلامی ایران نسبت به میثاق ها و کنوانسیون های بین المللی در زمینه حقوق بشر

ساختار: 
-  شورای عالی کمیسیون که مرکب از 23 نفر می باشد (7 نفر موسس + 5 نفر از حقوقدانان برجسته کشور + 2 نفر نمایندگان NGOهای ایران + 2 نفر قاضی صاحبنظر در حقوق اسلامی و بین المللی + 2 نفر از شخصیت های قوه مجریه + 4 نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی + رئیس قوه قضائیه یا نماینده وی) (عضویت نمایندگان حکومتی افتخاری و داوطلبانه است و حضور مشورتی دارند)

- کمیته های چهارگانه علمی، زنان و کودکان، نظارت و پیگیری داخلی بر رعایت حقوق بشر، نظارت و پیگیری خارجی - دبیرخانه که مرکب از دپارتمان ها و ادارات تمام وقت مختلف می باشد.

منابع مالی و اداری: 
برابر ماده 21 اساسنامه کمیسیون، این نهاد از حیث منابع مالی و تشکیلات اداری مستقل و تابع آئین نامه های مصوب شورای عالی کمیسیون می باشد و نحوه و ترتیب جذب کمکهای مردمی از داخل و خارج کشور نیز در آئین نامه های مربوطه مشخص شده است. 

حیطه های فعالیت عملی:‌ 1ـ نظارت‌ بر رعایت‌ حقوق‌ بشر

    فعالیتهای‌ مربوط‌ به‌ نظارت‌ بر چگونگی‌ برخورداری‌ و رعایت‌ حقوق‌ بشر در دو بخش‌ داخلی‌ و خارجی‌ انجام‌ می‌شود. 
الف‌) بخش‌ داخلی‌: 
    در این‌ بخش‌، کارشناسان‌ مربوطه‌ به‌ طور روزانه‌ تمام‌ وقایع‌ حقوق‌ بشری‌ کشور را ثبت‌ و ضبط‌ کرده‌، چنانچه‌ به‌ صورت‌ موردی‌ نیاز به‌ پیگیری‌ باشد به‌ بخش‌ "رسیدگی‌ و پیگیری‌ گزارشات‌ مربوط‌ به‌ حقوق‌ بشر" ارجاع‌ می‌دهند. در پایان‌ هر ماه‌ گزارشات‌ ماهانه‌ نحوه‌ رعایت‌ حقوق‌ بشر در کشور در عرصه‌های‌ مختلف‌ (16 محور دارای‌ اولویت‌) تهیه‌ و سپس‌ مورد تحلیل‌ و پردازش‌ و در پیگیری‌های‌ کلان‌ مربوط‌ به‌ بهبود وضعیت‌ داخلی‌ مورد بهره‌ برداری‌ قرار می‌گیرد. تاکنون‌ گزارشات‌ مزبور به‌ دلایل‌ متعدد، خارج‌ از کمیسیون‌ انتشار نیافته‌ است‌. 
ب‌) بخش‌ خارجی‌: 
    در این‌ بخش‌ نیز همانند بخش‌ داخلی‌ کارشناسان‌ مربوطه‌ به‌ طور روزانه‌ تمام‌ وقایع‌ مهم‌ حقوق‌ بشری‌ دنیا را در چارچوب‌ تقسیم‌ بندی‌ در 5 منطقه‌ (اروپا و آمریکا، آفریقا، آمریکای‌ لاتین‌، کشورهای‌ عربی‌ اسلامی‌، آسیا) ثبت‌ و ضبط‌ می‌کنند. در پایان‌ هر ماه‌ گزارشات‌ ماهانه‌ نحوه‌ رعایت‌ حقوق‌ بشر تهیه‌ و مورد تحلیل‌ و پردازش‌ قرار می‌دهند و این‌ گزارشات‌ برای عموم محققین و مراکز تخصصی قابل دریافت می باشد .‌ 
    شایان‌ ذکر است‌ که‌ در مواردی‌ که‌ نیاز باشد به‌ صورت‌ کتبی‌ در قبال‌ هر مورد نقض‌ یا رعایت‌ حقوق‌ بشر در کشور مربوطه‌ واکنش‌ لازم‌ خطاب‌ به‌ مقامات‌ آن‌ کشور صورت‌ می‌پذیرد. اقدامات‌ مربوطه‌ تاکنون‌ حجم‌ وسیعی‌ را در برگرفته‌ است‌. همچنین‌ از دیگر اقدامات‌ این‌ بخش‌ دیدارها و بازدیدهای‌ محلی‌ است‌ که‌ تاکنون‌ در این‌ راستا چند بازدید از کشورهای‌ مختلف‌ صورت‌ گرفته‌ است‌ به‌ طور مثال‌ در قضیه‌ پرونده‌ قتل‌ کیوان‌ تابش‌ در کانادا بازدید از کانادا انجام‌ شده‌ یا درخصوص‌ نقض‌ حقوق‌ مسلمانان‌ در انگلیس‌ هیات‌ نظارتی‌ اعزام‌ شده‌ است‌ و... 
2ـ رسیدگی‌ و پیگیری‌ گزارشات‌ نقض‌ حقوق‌ بشر 
    یکی‌ دیگر از حیطه‌های‌ فعالیت‌ کمیسیون‌، رسیدگی‌ به‌ شکایات‌ مربوط‌ به‌ نقض‌ حقوق‌ بشر می‌باشد که‌ این‌ مهم‌ نیز با تشکیل‌ پرونده‌ مشخص‌ در دو بخش‌ داخلی‌ و خارجی‌ انجام‌ می‌شود. 
الف‌) بخش‌ داخلی‌: 
    در این‌ بخش‌ که‌ کارشناسان‌ حقوقی‌ انجام‌ وظیفه‌ می‌کنند، روزانه‌ موارد مربوط‌ به‌ شکایات‌ نقض‌ حقوق‌ بشر در کشور که‌ از راههای‌ مختلف‌ از جمله‌ مراجعه‌ مدعیان‌ نقض‌ حقوق‌ بشر، ارسال‌ نامه‌ یا از طریق‌ سایت‌ کمیسیون‌، ارجاع‌ از اداره‌ نظارتهای‌ داخلی‌ کمیسیون‌، اطلاع‌ از سوی‌ مدافعین‌ داوطلب‌ حقوق‌ بشر و... واصل‌ گردیده‌، مورد پیگیری‌ فنی‌ حقوقی‌ قرار می‌گیرد. نتیجه‌ اقدامات‌ به‌ صورت‌ فصلی‌ با تحلیل‌ و پردازش‌ از سوی‌ امور حقوقی‌ منتشر می‌شود که‌ به‌ تفکیک‌ در این‌ گزارشات‌ آمارهای‌ مربوط‌ به‌ استانهای‌ مختلف‌، نوع‌ مورد ادعا، سازمانهای‌ مرتبط‌ با ادعای‌ مطرح‌ شده‌، جنسیت‌ فرد و... مشخص‌ می‌شود. همچنین‌ در این‌ بخش‌ به‌ صورت‌ روزانه‌ بعضاً مشاوره‌های‌ حقوقی‌ لازم‌ برای‌ مراجعین‌ انجام‌ می‌گیرد و در برخی‌ موارد که‌ نیاز به‌ ارسال‌ نماینده‌ای‌ جهت‌ بازدید یا ملاقات‌ حضوری‌ باشد، این‌ امر توسط‌ نمایندگان‌ حقوقی‌ خود اداره‌ یا بخش‌ نظارتهای‌ داخلی‌ پس‌ از ارجاع‌ صورت‌ می‌گیرد. حضور در جلسات‌ رسیدگی‌ به‌ پرونده‌های‌ مطرح‌ در دادگستری‌ در صورت‌ نیاز به‌ عنوان‌ ناظر، بازدید از زندانها و ملاقات‌ با زندانیان‌ و... از جمله‌ اقدامات‌ دیگر این‌ حوزه‌ می‌باشد. 
ب‌) بخش‌ خارجی‌:
    در این‌ بخش‌ نیز به‌ گزارشات‌ و اعتراضات‌ مربوط‌ به‌ نقض‌ حقوق‌ بشر از سوی‌ افراد خارجی‌ از کشور در مورد مصادیق‌ رعایت‌ حقوق‌ بشر داخل‌ کشور رسیدگی‌ می‌شود و در هر مورد پاسخ‌ مناسب‌ به‌ صورت‌ کتبی‌ ارسال‌ می‌شود. گزارش‌های‌ مربوط‌ به‌ آمار نامه‌های‌ واصله‌ با مشخصات‌ لازم‌ در پایان‌ هر فصل‌ منتشر می‌شود. شایان‌ ذکر است‌ گزارشات‌ خارجی‌ مربوط‌ به‌ رعایت‌ یا عدم‌ رعایت‌ حقوق‌ بشر در کشورهای‌ مختلف‌ جهان‌ در بخش‌ نظارتهای‌ خارجی‌ کمیسیون‌ ثبت‌ و ضبط‌ و مورد پیگیری‌ قرار می‌گیرد.
 3ـ آموزش‌ حقوق‌ بشر 
     برنامه‌های‌ آموزشی‌ کمیسیون‌ در چهار حوزه‌ صورت‌ می‌گیرد: 
الف‌ ـ آموزش‌ حقوق‌ بشر برای‌ عامه‌ مردم‌
ب‌ ـ آموزش‌ حقوق‌ بشر برای‌ مدافعین‌ حقوق‌ بشر (داوطلبان‌)
    در این‌ دوره‌های‌ آموزشی‌ که‌ توسط‌ اساتید مجرب‌ و برجسته‌ کشور در استانهای‌ مختلف‌ برگزار می‌شود، درخصوص‌ آشنایی‌ با اصول‌ و مبانی‌ حقوق‌ بشر و آشنایی‌ با حقوق‌ مربوط‌ به‌ گروههای‌ آسیب‌پذیر و... جامعه‌ مطالبی‌ را آموزش‌ می‌بینند. همچنین‌ آموزشهایی‌ به‌ صورت‌ کتبی‌ در قالب‌ بولتن‌ "پیک‌ خبری‌" نیز که‌ حاوی‌ مطالب‌ آموزشی‌، خبری‌ و اطلاع‌ رسانی‌ است‌ برای‌ اعضاء شبکه‌ انجام‌ می‌شود. در هر شماره‌ این‌ بولتن‌ سعی‌ می‌شود آشنایی‌ با یک‌ حق‌ و بررسی‌ موضوع‌ از دیدگاه‌ حقوق‌ داخلی‌ و بین‌المللی‌ اشاره‌ شود. پس‌ از راه‌ اندازی‌ سایت‌ کمیسیون‌ در اینترنت‌ انتشار پیک‌ خبری‌ متوقف‌ شده‌ است‌. 
ج‌ ـ آموزش‌ حقوق‌ بشر برای‌ گروههای‌ خاص‌ جامعه‌ که‌ بیشترین‌ تاثیرگذاری‌ را بر حقوق‌ بشر کشور دارند از جمله‌ دوره‌های‌ برگزار شده‌ مربوط‌ به‌ این‌ بند آموزش‌ برای‌ روحانیون‌، قضات‌، کارشناسان‌ حقوقی‌ استانداریها، تشکلهای‌ کارگری‌ سراسر کشور، کارمندان‌ خبرگزاری‌ و... می‌باشد. 
د ـ آموزش‌ و تربیت‌ مدرسین‌ حقوق‌ بشر 
    پس‌ از برگزاری‌ آزمون‌ و جذب‌ تعدادی‌ از افراد در مقاطع‌ تحصیلی‌ کارشناسی‌ ارشد و دکترا دوره‌هایی‌ جهت‌ تربیت‌ و آموزش‌ این‌ گروه‌ به‌ عنوان‌ مدرسین‌ حقوق‌ بشر برگزار گردیده‌ است‌. 
 4ـ تحقیق‌ و پژوهش‌ 
    یکی‌ دیگر از اقدامات‌ کمیسیون‌ تحقیق‌ و پژوهش‌ در موضوعات‌ مختلف‌ حقوق‌ بشری‌ می‌باشد. در آغاز هر سال‌ اولویتهای‌ پژوهشی‌ سال‌ با توجه‌ به‌ نیاز جامعه‌ و راهنمایی‌ و توصیه‌های‌ کارشناسی‌ اساتید و صاحبنظران‌ تدوین‌ می‌شود و در اختیار پژوهشگران‌ کمیسیون‌ قرار می‌گیرد. در کنار این‌ بخش‌ واحد ترجمه‌ نیز همکاری‌ می‌کند. همچنین‌ در برخی‌ از موضوعات‌ که‌ نیاز به‌ بررسی‌ کارشناسی‌ کاربردی‌ می‌باشد موضوع‌ در کمیته‌ علمی‌ کمیسیون‌ که‌ مرکب‌ از اساتید برجسته‌ حقوق‌ و فقهای‌ کشور می‌باشد مطرح‌ و پس‌ از تبادل‌ نظر، توصیه‌های‌ کارشناسی‌ این‌ جلسات‌ جمع‌ آوری‌ و در اختیار سازمانهای‌ ذیربط‌ جهت‌ اقدام‌ مقتضی‌ صورت‌ می‌گیرد. به‌ عنوان‌ مثال‌ این‌ کمیته‌ درخصوص‌ پیش‌ نویس‌ طرحها و لوایحی‌ که‌ از سوی‌ دولت‌، مجلس‌ یا نهادهای‌ دیگر مثل‌ مجمع‌ تشخیص‌ مصلحت‌، شورای‌ امنیت‌ ملی‌ و... ارجاع‌ شده‌ اظهار نظر می‌کند و ماحصل‌ آن‌ در اختیار نهادهای‌ مربوطه‌ قرار می‌گیرد. در برخی‌ موارد که‌ نیاز بوده‌ پس‌ از هماهنگی‌ با این‌ ارگانها نمایندگانی‌ از جانب‌ کمیسیون‌ جهت‌ توضیح‌ و تشریح‌ نظرات‌ اعضای‌ جلسه‌ در جلسات‌ کارشناسی‌ قبل‌ از تصویب‌ طرح‌ یا لوایح‌ شرکت‌ کرده‌اند. همواره‌ در جلسات‌ بررسی‌های‌ کمیته‌ علمی‌ سعی‌ شده‌ که‌ از نمایندگان‌ دولت‌ یا مجلس‌ شورای‌ اسلامی‌ و یا هر نهاد مربوطه‌ دیگر حسب‌ مورد، در موضوعات‌ مختلف‌ مورد بررسی‌ نیز دعوت‌ به‌ عمل‌ آید.
 5ـ توسعه‌ شبکه‌ داوطلبان‌ مدافع‌ حقوق‌ بشر 
    در راستای‌ وظیفه‌ فعال‌ سازی‌ مشارکتهای‌ مردمی‌ در خصوص‌ موضوع‌ حقوق‌ بشر در کشور، امور مشارکتهای‌ مردمی‌ کمیسیون‌ از سال‌ 1378 اقدام‌ به‌ راه‌ اندازی‌ شبکه‌ مدافعین‌ حقوق‌ بشر در کشور کرده‌ که‌ شهروندان‌ ایرانی‌ می‌توانند با پر کردن‌ فرمهای‌ مربوطه‌ عضو این‌ شبکه‌ شوند. برنامه‌های‌ مختلفی‌ برای‌ اعضا از سوی‌ کمیسیون‌ در نظر گرفته‌ شده‌ است‌ از جمله‌ آموزش‌ حقوق‌ بشر این‌ گروه‌ که‌ تاکنون‌ دوره‌های‌ آموزشی‌ متعددی‌ در استانها برگزار شده‌ است‌. این‌ شبکه‌ به‌ صورت‌ گسترده‌ای‌ در سراسر کشور عضوگیری‌ می‌کند و در هر استان‌ که‌ اعضا به‌ 1000 نفر برسد جهت‌ تسهیل‌ در هماهنگی‌ها نسبت‌ به‌ راه‌ اندازی‌ شعبه‌ استانی‌ اقدام‌ می‌شود. تاکنون‌ در استانهای‌ مختلفی‌ از جمله‌ فارس‌، ایلام‌‌، گیلان‌، قم، پاکدشت ( ویژه شهرستانهای استان تهران ) و سمنان شعبه‌ ایجاد شده‌ است‌ و در استانهای‌ دیگری‌ نیز مقدمات‌ کار فراهم‌ شده‌ که‌ انشاءالله‌ به‌ زودی‌ شعبات‌ راه‌ اندازی‌ خواهد شد. این‌ شبکه‌ دارای‌ اصول‌ راهبردی‌ و آئین‌ کار برای‌ اعضا است‌ که‌ توضیحات‌ کافی‌ در مورد وظایف‌ و اختیارات‌ عضو مدافع‌ حقوق‌ بشر ارائه‌ شده‌ است‌. یکی‌ از وظایف‌ این‌ شبکه‌ ارسال‌ موارد نقض‌ حقوق‌ بشر در منطقه‌ مورد سکونت‌ خود به‌ شعبه‌ (در صورت‌ ایجاد) یا مرکز جهت‌ رسیدگی‌ می‌باشد. 
6ـ تعامل‌ با سازمانهای‌ بین‌المللی‌ حقوق‌ بشر 
    در این‌ بخش‌ کمیسیون‌ در 4 حوزه‌ تعامل‌ با نهادهای‌ غیر دولتی‌ خارج‌ از کشور  (NGO's) ، نهادهای‌ ملی‌ حقوق‌ بشر، ارگان‌های‌ وابسته‌ به‌ سازمان‌ ملل‌ و نهادهای‌ حکومتی‌ که‌ فعالیتهای‌ حقوق‌ بشری‌ دارند فعالیت‌ می‌کند و در این‌ راستا شرکت‌ در اجلاسهای‌ مختلف‌ بین‌المللی‌، دوره‌های‌ آموزشی‌ حقوق‌ بشر در خارج‌ کشور، دیدار و بازدید جهت‌ آشنایی‌ با کم‌ و کیف‌ فعالیت‌ دیگر نهادهای‌ ملی‌ حقوق‌ بشری‌ و... از جمله‌ فعالیتهای‌ کمیسیون‌ در این‌ راستا می‌باشد. همچنین‌ برگزاری‌ اجلاسهای‌ مشترک‌ با برخی‌ از نهادهای‌ بین‌المللی‌ در ایران‌ و کشور مربوطه‌ از جمله‌ اقدامات‌ دیگر همکاری‌های‌ متقابل‌ بین‌المللی‌ می‌باشد. امروزه‌ همکارهای‌ بین‌المللی‌ کمیسیون‌ با بیش‌ از یکصد سازمان‌ حقوق‌ بشری‌ جریان‌ دارد.
 7ـ کتابخانه‌ و مرکز اسناد 
    این‌ بخش‌ که‌ حاوی‌ تعداد زیادی‌ کتب‌، گزارشات‌ و اسناد مختلف‌ مربوط‌ به‌ موضوع‌ حقوق‌ بشر می‌باشد علیرغم‌ مشکلات‌ منابع‌ و امکانات‌ که‌ سیستم‌ با آن‌ درگیر بوده‌ ایجاد شده‌ و به‌ حمدالله‌ هم‌ اکنون‌ با بیش‌ از 4000 جلد کتاب‌ با زبانهای‌ مختلف‌ جزو غنی‌ترین‌ کتابخانه‌ها و مراکز اسناد تخصصی‌ مربوط‌ به‌ حقوق‌ بشر در کشور می‌باشد که‌ مورد استفاده‌ دانشجویان‌، پژوهشگران‌ و علاقمندان‌ به‌ موضوع‌ حقوق‌ بشر می‌باشد. 
 8ـ برگزاری‌ اجلاسها و سمینارهای‌ تخصصی‌ 
    کمیسیون‌ از ابتدا تاکنون‌ هر ساله‌ چندین‌ اجلاس‌ و سمینار تخصصی‌ در موضوعات‌ نظری‌ یا عملی‌ حقوق‌ بشر در سطوح‌ ملی‌، استانی‌ یا بین‌المللی‌ برگزار کرده‌ که‌ حاصل‌ این‌ اجلاسها در پیشبرد مباحث‌ عملی‌ حقوق‌ بشر یا توسعه‌ مباحث‌ تئوریک‌ مربوطه‌ موثر بوده‌ است‌. کمیسیون‌ بنا دارد به تدریج با جذب همیاری های مالی لازم  مباحث‌ اجلاسهای‌ گذشته‌ را به‌ صورت‌ کتاب‌ چاپ‌ کند که‌ مجلدات زیادی را در بر خواهد گرفت . 
 9ـ نظارت‌ بر نحوه‌ اجرای‌ تعهدات‌ ایران‌ در صحنه‌ بین‌المللی‌ و مشارکت‌ در تدوین‌ گزارشات‌ ملی‌ مربوطه‌.
           نظر به‌ اینکه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ تاکنون‌ به‌ اسناد مهم‌ حقوق‌ بشری‌ از جمله‌ میثاقین‌، کنوانسیون‌ حقوق‌ کودک‌ و کنوانسیون‌ منع‌ تبعیض‌ علیه‌ نژادی‌ ملحق‌ شده‌ و در این‌ راستا می‌بایست‌ در دوره‌های‌ مشخص‌ هر کشور متعهد گزارشات‌ دوره‌ای‌ به‌ ارگانهای‌ نظارتی‌ بر این‌ اسناد ارائه‌ کنند کمیسیون‌ نیز به‌ عنوان‌ نهاد ملی‌ حقوق‌ بشری‌ کشور در جلسات‌ مربوط‌ به‌ تهیه‌ و تدوین‌ آن‌ مشارکت‌ و نظرات‌ و توصیه‌های‌ کارشناسانه‌ خود را ارائه‌ می‌نماید. همچنین‌ در مورد اسناد مربوط‌ به‌ حق‌ کار که‌ سازمان‌ بین‌المللی‌ کار  (ILO)  نظارت‌ می‌کند کمیسیون‌ در تدوین‌ گزارشات‌ مربوط‌ به‌ این‌ اسناد نیز مشارکت‌ می‌نماید. در خصوص‌ تهیه‌ پیش‌ نویس‌ اسناد بین‌المللی‌ در موضوعات‌ مختلف‌ در سازمان‌ ملل‌ نیز بعضا از اظهار نظرات‌ کمیسیون‌ استفاده‌ شده‌ است‌ به‌ عنوان‌ مثال‌ می‌توان‌ به‌ آخرین‌ اظهار نظر کارشناسی‌ کمیسیون‌ در مورد تهیه‌ پیش‌ نویس‌ کنوانسیون‌ بین‌المللی‌ مربوط‌ به‌ حقوق‌ معلولین‌ اشاره‌ کرد.

http://s1.picofile.com/file/6211339034/ihrc4.jpg

منبع: http://ihrc.ir/fa/page.aspx?id=11

Kazemzadeh (بحث) ‏۱۴ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۰۳ (UTC)پاسخ

بحثی دربارهٔ اینکه آیا پروندهٔ پرونده:Kazemzadeh 5.jpg پیرو سیاست‌ها و رهنمودهای ویکی‌پدیا مناسب ماندن است یا باید حذف شود، هم اکنون در جریان است.

تا هنگامی که یک توافق عمومی بدست آید، همچنان بحث دربارهٔ این پرونده در ویکی‌پدیا:نظرخواهی برای حذف متفرقه/پرونده:Kazemzadeh 5.jpg ادامه خواهد داشت. هرکسی اجازهٔ شرکت در این گفتگو را دارد. با نامزدی این پرونده، سیاست‌ها و رهنمودهای مورد نظر نیز توضیح داده خواهد شد. بحث بر روی نشانه‌های خوب بودن کیفیت، و سیاست‌ها و رهنمودهای ما متمرکز خواهد بود.

هنگامی که بحث در جریان است کاربران می‌توانند پرونده را ویرایش کنند و حتی با توجه به مسائل مورد بحث آن را اصلاح کنند. با این حال الگوی حذف را از بالای پرونده برندارید. Freshman404^Talk ‏۶ اکتبر ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۹ (UTC)پاسخ

درود. یکی از پرونده‌های شما فاقد الگوی اطلاعات هستند که وجود آن برای پرونده‌ها حیاتی است. فهرست آنها:

• پرونده:Ayatollahamjad4.JPG

لطفا این الگو را به تصاویرتان بیفزایید. اگر این تصاویر زیاد هستند از ابزارها «ابزار افزودن الگوی اطلاعات به تصاویری که آن را ندارند.» را فعال کرده و از آن استفاده کنید. خاکسار شما، Dexbot (بحث) ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۳:۵۰ (UTC)پاسخ

برچسب حذف سریع به نگارهٔ پرونده:1344213878amjad.jpg به علت داشتن مجوز عدم استفاده تجاری، زده‌شده‌است. طبق سیاست‌های ویکی‌پدیا استفاده منصفانه دارای شرایط خاصی هست و ترجیحاً نگاره‌ها باید دارای اجازه‌نامه‌های مناسب باشند تا بتوان از آنها در ویکی‌پدیا استفاده کرد.

اگر فکر می‌کنید که این صفحه نباید به این دلیل حذف شود، می‌توانید با بازدید از صفحه و کلیک روی دکمه‌ای با عنوان «اینجا را برای مخالفت با حذف سریع کلیک کنید» با نامزدی مخالفت کنید. این کار به شما فرصت توضیح می‌دهد که چرا باور دارید این صفحه نباید حذف شود. هرچند، آگاه باشید زمانی که یک صفحه نامزد حذف سریع شد، ممکن است بدون تأخیر حذف شود. لطفاً برچسب حذف سریع را خودتان از صفحه برندارید، ولی از افزودن اطلاعات در راستای رهنمودها و سیاست‌های ویکی‌پدیا دریغ نکنید. اگر صفحه حذف شد و می‌خواهید محتوای حذف‌شده را برای ارجاع آینده یا بهبوددادن بازیابی کنید، لطفاً با مدیر حذف ارتباط برقرار کنید یا اگر از پیش این کار را کردید، می‌توانید درخواستی در اینجا قرار دهید. عـموبـذ‍ر‍ی^(☎) ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۴۰ (UTC)پاسخ