محمول

محمول شرایطی را توصیف می‌کند که اشیاء مربوطه متغیرها، ممکن است ارضا کنند و اگر این‌طور باشد گزارهٔ حاصل صادق خواهد بود (محمول در برابر موضوع با تبیین ماهیت و ذات موضوع یا جزئی از ماهیت موضوع). در منطق قدیم و در فلسفه هر گزاره را به دو بخشِ موضوع و محمول تقسیم می‌کنند. این نام‌گذاری به جایِ نهاد و مسند در ادبیات به کار می‌رود.

محمول گاهی مفاهیم ایجابی است، مانند «هر دانایی تواناست» و گاهی مفاهیم سلبی، مانند «هر نادانی بی‌ادب است.».

سلبی بودن موضوع به ادات سلب است؛ لذا مفاهیمی چون «نادان»، «ناتوان»، «بی‌ادب» و «غیرممکن» سلبی یا معدوله هستند. اگر قضیه‌ای در موضوع دارای آداب سلب باشد، آن را «معدولةالموضوع» و اگر محمول آن دارای ادات سلب باشد، آن را «معدولة المحمول» می‌نامند. با این حال مفاهیمی چون «جاهل»، «محال» و «عبث» ایجابی یا محصله محسوب می‌شوند. البته موجبه یا سالبه بودن قضیه تنها بستگی به نسبت حکمیه دارد و سلب و ایجاب موضوع و محمول در آن تأثیری ندارد، و تأثیر آن فقط از حیث محتواست؛ مثلاً قضیه «دنیا بی‌وفا است» موجبه و قضیه «دنیا باوفا نیست» سالبه محسوب می‌شود.

در منطقِ جدید مفهومِ محمول کماکان وجود دارد، اما محمول‌ها و موضوع‌ها (اشیاء) از دو جنسِ کاملاً مختلف فرض می‌شوند. موضوع‌ها متغیر و محمول‌ها تابع محسوب می‌شوند از همین رو گزاره‌نما (یا تابع گزاره‌ای) نوع امروزی محمول در ریاضیات جدید است.

«(اصط��اح منطق) مقابل موضوع است. به‌اصطلاح منطقیان به معنی خبر که در مقابلهٔ مبتدا است و این محمول مقابل موضوع می‌باشد و منطقیان مبتدا را موضوع و خبر را محمول گویند، چنان‌که الانسان حیوان، پس انسان موضوع است و حیوان محمول است (آنندراج) (غیاث). در منطق همان است که در نحو خبر مبتدا گویند و او صفت باشد (مفاتیح). مسند (در اصطلاح منطق). (یادداشت مرحوم دهخدا). || در اصطلاح منطقیان محکوم به است در قضیهٔ حملیهٔ غیرشرطیه و در قضیهٔ شرطیه محمول را تالی گویند.»^[۱]

• Oxford Dictionary of Philosophy

• گزارهٔ تحلیلی-گزارهٔ ترکیبی