پرش به محتوا

مدل نیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شبیه‌سازی سیارات بیرونی و کمربند سیاره کوچک: الف) «پیکربندی اولیه، قبل از رسیدن مشتری و زحل به رزونانس ۲:۱». ب) «پراکندگی سیارات کوچک به درون منظومه شمسی پس از تغییر مداری نپتون (آبی تیره) و اورانوس (آبی روشن)». ج) «پس از پرتاب سیارات کوچک توسط سیارات».

مدل نیس (انگلیسی: Nice model) سناریویی برای تکامل دینامیکی منظومه شمسی است. این مدل به نام مکان رصدخانه کوت دزور — جایی که نخستین بار در سال ۲۰۰۵ شکل گرفت — یعنی نیس فرانسه نام‌گذاری شده‌است.[۱][۲][۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Solving solar system quandaries is simple: Just flip-flop the position of Uranus and Neptune". Press release. Arizona State University. 11 Dec 2007. Retrieved 2009-03-22.
  2. Desch, S. (2007). "Mass Distribution and Planet Formation in the Solar Nebula". The Astrophysical Journal. 671 (1): 878–893. Bibcode:2007ApJ...671..878D. doi:10.1086/522825.
  3. Crida, A. (2009). "Solar System Formation". Reviews in Modern Astronomy. 21: 215–227. arXiv:0903.3008. Bibcode:2009RvMA...21..215C. doi:10.1002/9783527629190.ch12. ISBN 9783527629190.

پیوند به بیرون

[ویرایش]