پرش به محتوا

چتربازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک شخص درحال چتربازی

چتربازی و سقوط آزاد روشی برای انتقال از ارتفاعات بالا در جو به سطح زمین یا دریا با کمک نیروی جاذبه، که شامل کنترل سرعت در طول فرود با استفاده از یک یا چند چتر نجات است.

زمانی که شخص موقعیت ایستایی (هواپیما) خود را ترک میکند، برای مدت کوتاهی سقوط آزاد را تجربه میکند و بصورت پیوسته به سرعت حد خود میرسد.

تاریخچه[ویرایش]

اولین سقوط آزاد ثبت شده در تاریخ به ۲۲ اکتبر ۱۷۹۷ (۱ آبان ۱۱۷۶ خورشیدی) توسطAndré-Jacques Garnerin در پاریس، بوسیله بالن هوای گرم و ارتفاع ۹۱۰ متر از سطح زمین برمیگردد.

در اولیل دهه چهل میلادی استفاده از چترنجات نه بصورت داوطلبانه بلکه آخرین راه نجات خلبان ها پس از وقوع حادثه بود. سقوط آزاد داوطلبانه به شکل مدرن در اوایل دهه هشتاد میلادی شروع شد. شرکت Doman Jalbert تولید کننده کایت در فلوریدا بود که اولین نسل چترنجات با هدف سرگرمی را تولید کرد.

مزایای چتربازی[ویرایش]

در کل تمام ورزش‌ها باعث کاش استرس، افزایش تستسترون در بدن و… می‌شود. اما از ویژگی‌های چتربازی می‌توان به هیجان زیاد کاهش فکر و خیال و… اشاره کرد.

پیوند به بیرون[ویرایش]