پرش به محتوا

کاربر:Siavashxxxx/صفحه تمرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در مطالعه زبان و سبک ادبی ، ابتذال عبارتی است که غیر استاندارد یا مشخصه گفتار یا نوشتار بی تربیت تلقی می شود. در زبان انگلیسی محاوره‌ای یا واژگانی ، «ابتذال» ممکن است مترادف با فحاشی باشد، اما یک ابتذال زبانی یا ادبی دسته‌بندی گسترده‌تری از تقصیر درک شده را در بر می‌گیرد که به توهین‌های جنسی محدود نمی‌شود. این ایرادات ممکن است شامل اشتباهات تلفظ ، غلط املایی ، بدشکلی کلمات، [۱] و بدگویی ها باشد. در گفتگوهای معمولی و عمدتا غیر رسمی، وجود ابتذال، در صورت وجود، بیشتر برای تشدید، داد و فریاد یا سرزنش است. در دوران مدرن، ابتذال همچنان توسط مردم استفاده می شود. یک مقاله تحقیقاتی که توسط دانشگاه آکسفورد در سال ٢٠٠۵ تهیه شد نشان می دهد که گروه سنی ١٠ تا ٢٠ سال بیشتر از مجموع بقیه جمعیت جهان ابتذال صحبت می کنند. به گزارش نیویورک تایمز ، استفاده مکرر و رایج از ابتذال در کل منجر به پارادوکسی شده است که در آن مردم آنقدر از ابتذال استفاده می کنند که کمتر و کمتر برای مردم توهین آمیز می شود.

در مطالعه زبان و سبک ادبی ، ابتذال عبارتی است که غیر استاندارد یا مشخصه گفتار یا نوشتار بی تربیت تلقی می شود. در زبان انگلیسی محاوره‌ای یا واژگانی ، «ابتذال» ممکن است مترادف با فحاشی باشد، اما یک ابتذال زبانی یا ادبی دسته‌بندی گسترده‌تری از تقصیر درک شده را در بر می‌گیرد که به توهین‌های جنسی محدود نمی‌شود. این ایرادات ممکن است شامل اشتباهات تلفظ ، غلط املایی ، بدشکلی کلمات، [۲] و بدگویی ها باشد. در گفتگوهای معمولی و عمدتا غیر رسمی، وجود ابتذال، در صورت وجود، بیشتر برای تشدید، داد و فریاد یا سرزنش است. در دوران مدرن، ابتذال همچنان توسط مردم استفاده می شود. یک مقاله تحقیقی که در سال ۲۰۰۵ توسط دانشگاه آکسفورد تولید شد نشان می‌دهد که گروه سنی ۱۰ الی ۲۰ سال نسبت به بقیه جمعیت جهان ابتذال بیشتری دارند.طبق گفته نیویورک‌تایمز, استفاده مکرر و رایج ابتذال به عنوان یک کل منجر به یک تناقض شده‌است که در آن مردم از ابتذال استفاده می‌کنند, به طوری که مردم کم‌تر تهاجمی می‌شود

  1. Johannes Tromp, The Assumption of Moses: A Critical Edition with Commentary, Studia in Veteris Testamenti Pseudepigrapha (Brill, 1993), pp. 27, 39–40, 243.
  2. Johannes Tromp, The Assumption of Moses: A Critical Edition with Commentary, Studia in Veteris Testamenti Pseudepigrapha (Brill, 1993), pp. 27, 39–40, 243.