ترنگ
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]آوایش
[ویرایش][تَ/رَ]
اسم
[ویرایش]ترنگ
- صدای زه کمان هنگام انداختن تیر، صدای برخورد گُرز و شمشیر و سپر.
- آواز تار و تنبور.
ریشه شناسی ۲
[ویرایش][تُ/رَ]
اسم
[ویرایش]ترنگ
- تورنگ: تذرو، قرقاول.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
ریشهشناسی ۳
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- [تَر/اَنگ]
اسم
[ویرایش]ترنگ
- گوشخراش، انکرالاصوات
- تر-اَنگ
- اشاره به کسی یا چیزی که صدای آزار دهنده دارد.
- تر-اَنگ
مترادفها
[ویرایش]برگردانها
[ویرایش]
|