chamin
:
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du latin camminus.
Nom commun
[modifier le wikicode]Singulier | Pluriel |
---|---|
chamin \Prononciation ?\ |
chamins \Prononciation ?\ |
chamin \t͡saˈmi\ (graphie normalisée) masculin
- (Nord-occitan) (Limousin) Chemin.
Sui totjorn dins mon chamin. Per ’massar l’escopit, per ’trapar lo mochat. Per me far espoutir a quicom vòu passar. Per res.
— (Marcelle Delpastre, Saumes pagans, 1974)
Variantes dialectales
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]- France (Clermont-Ferrand) : écouter « chamin [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]- Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009 → Consulter en ligne
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010, ISBN 978-2-9523897-6-4
- Cristian Omelhièr, Petiòt diccionari occitan d’Auvernhe - francés (auvernhe meijornal), Ostal del libre, 2007 → Consulter en ligne
Étymologie
[modifier le wikicode]- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
[modifier le wikicode]chamin \Prononciation ?\ masculin
Notes
[modifier le wikicode]- Forme et orthographe du dialecte puter .
- Forme et orthographe du dialecte vallader .
Variantes dialectales
[modifier le wikicode]- tgamegn (surmiran), (sutsilvan)