Springe nei ynhâld

The Shallows (film)

Ut Wikipedy
The Shallows
film
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy)
makkers
regisseur Jaume Collet-Serra
produsint Lynn Harris
Matti Leshem
senario Anthony Jaswinski
kamerarezjy Flavio Labiano
muzyk Marco Beltrami
filmstudio Columbia Pictures
Weimaraner Republic Pictures
Ombra Films
distribúsje Sony Pictures Releasing
spilers
haadrollen Blake Lively
byrollen Óscar Jaenada
Joseph Salas
Angelo Josue Lozano Corzo
skaaimerken
lân/lannen Feriene Steaten
premiêre 21 juny 2016
foarm langspylfilm
sjenre horrorfilm
taal Ingelsk (ek wat Spaansk)
spyltiid 86 minuten
budget en resultaten
budget $17-25 miljoen
opbringst $119,1 miljoen

The Shallows is in Amerikaanske horrorfilm út 2016 ûnder rezjy fan Jaume Collet-Serra, mei yn 'e haadrol Blake Lively. De titel betsjut "De Undjipten". It ferhaal giet oer in jonge froulike Amerikaanske surfer, dy't by in prachtich mar ôfhandich strân yn Meksiko op in rots foar de kust fêst komt te sitten nei't se oanfallen is troch in grutte wite haai. De film krige oer it algemien positive resinsjes fan 'e filmkritisy, en groeide yn 'e bioskopen út ta in kommersjeel súkses.

Koart nei it ferstjerren fan har mem oan kanker reizget de Amerikaanse Nancy Adams nei in alderprachtichste, mar ek tige ôfhandige baai yn Meksiko, mei in hagelwyt strân en akwakleurich seewetter. It is itselde plak dat har mem besocht doe't se swier fan Nancy wie. Carlos, in freonlike Meksikaan dy't deunby de baai wennet, jout har in lift dêrhinne. De freondinne mei wa't se der ôfpraat hie, seit lykwols fia in sms-ke ôf, om't se in kater hat nei't se de jûns tefoaren tefolle dronken hat. Nancy ergeret har dêroan, mar is wisberet om har wille net bedjerre te litten. Op it strân oankommen, docht bliken dat se op twa oare surfers nei de hiele baai foar harsels hat. Se makket kontakt mei de beide mannen, fan wa't ien inkeld Spaansk sprekt, mar de oare ek it Ingelsk machtich is. Dyselde warskôget har foar in gefaarlike streaming, de rotsen in pear hûndert meter út 'e kust dy't der by floed ûnder strûpe, en it koraal dat tusken de rotsen yn groeit, dat in pynlik brânend gefoel feroarsaket by oanrekking.

Nancy surft in skoftke, en keart dan werom nei it strân om te iten. Se byldbellet mei har jongere suske Chloe, thús, yn Galveston (Teksas). As har heit it petear oernimt, docht bliken dat Nancy dizze reis ûndernommen hat om't se der troch it ferstjerren fan har mem oer neitinkt om har oplieding ta dokter ôf te brekken. Har heit is it dêr net mei iens en fiert oan dat har mem it der ek net mei iens west hawwe soe. It petear rint út op in emosjonele konfrontaasje dy't troch Nancy ôfkappe wurdt troch de ferbining te ferbrekken. It rint ûnderwilens nei de jûn, en Nancy giet noch ien lêste kear te surfen foar't it tsjuster wurdt. De beide oare surfers geane krekt werom nei it strân ta en begjinne op te pakken, wat betsjut dat Nancy no hielendal allinnich is. Dat is krekt wêr't se ferlet fan hat fanwegen har gemoedstastân nei it petear mei har heit.

As Nancy in ein de see op giet, merkt se it reuseftige driuwende kadaver fan in bultrêchwalfisk op, dêr't hjir en dêr reuseftige toskleasten yn sitte dêr't der brokken út hapt binne. Se fielt har der net noflik by en keart om. Wylst se in weach nei it strân beriidt, wurdt se troch in grutte wite haai fan har surfplanke stjitten. Ear't se alhiel beseft wat der bart, byt it bist har yn 'e lofterskonk. It is mar in skamper, want hoewol't se in grutte bliedende wûne hat, funksjonearret har skonk noch, mar Nancy is likegoed raar gesteld. Se wit it kadaver fan 'e walfisk te berikken, dêr't se boppe-op klimt, mar de haai triuwt it fierder by de kust wei en raamt it dan fan ûnderen. Nancy kin krekt op 'e tiid ien fan 'e isolearre rotsen berikke, dy't no, nei it hichtepunt fan 'e floed, krekt boppe wetter útstekke.

Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun.
As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.

Nancy brûkt de ankelbân fan har surfplanke as toerniket om it blieden fan har wûne te stopjen, wêrnei't se mei it skerppjukkige hingerke fan har halskeatling in pear gatsjes yn 'e hûd makket en mei har earbellen twa provisoaryske hechtings oanbringt. Yn 'e fierte sjocht se hoe't de oare beide surfers yn harren auto it strân ferlitte. Se besiket mei roppen en wiuwen harren oandacht te fangen, mar de beide mannen binne harren folslein ûnbewust fan it drama yn 'e baai en ride fuort. Nancy bliuwt hielendal allinne efter mei inkeld in miuw as selskip, dy't fan it kadaver fan 'e walfisk oan it fretten wie, ferwûne rekke doe't de haai it kadaver raamde en neitiid beskûl socht hat op deselde rots. De fûgel, dy't net botte skruten foar minsken oer is, hat in wjuk út it potsje, en Nancy triuwt it werom, wêrnei't se as tank troch de miuw yn 'e finger biten wurdt. Se neamt it bist 'Steven Seagull', in wurdboarterij op seagull, it Ingelske wurd foar "miuw", en de namme fan akteur Steven Seagal.

Tegearre mei de fûgel bringt Nancy de nacht op 'e rots troch. Se wit wol better as by tsjuster it wetter yn te gean, mar se is har der ek fan bewust dat de rots dêr't se op leit der by floed ûnder strûpe sil. Tsjin it lemieren wurdt se op it strân in man gewaar, dy't dêr leit te sliepen. Se ropt en wiuwt en wit him wekker te krijen, mar it docht bliken dat er smoardronken is en Nancy net begrypt. Wol stelt er har besittings, dy't se op it strân efterlitten hat. As er net fier fan it strân ôf har surfplanke driuwen sjocht, dy't se by de earste oanfal fan 'e haai kwytrekke is, giet er de see yn om ek dy te stellen. Nancy besiket him te warskôgjen, mar hy harket net nei har en wurdt oanfallen troch de haai wylst er de planke nei it strân besiket te krijen. Hy berikt it strân wol wer, mar hat gjin ûnderlichem mear en bliedt al rillegau dea.

Ferskate oeren letter komme de beide jonge surfers werom mei wa't Nance de foargeande dei yn 'e kunde kommen is. De koartsige Nancy is ûnderwilens wer yn in ûnrêstige sliep weisakke, en tsjin 'e tiid dat Steven Seagull har wekker makket mei syn geraas, binne de beide mannen it wetter al yngien. Se besiket harren noch te warskôgjen, mar it is te let: se wurde foar har eagen oanfallen en deade troch de haai. Ien fan 'e beide mannen droech in helm mei in GoPro-kamera derop; nei't de haai him de djipte yn skuord hat, komt de plestik helm boppe driuwen. As Nancy it ding gewaar wurdt, wit se it mei muoite yn 'e hannen te krijen. De lêste opnommen bylden toane de wiid iepen bek fan 'e haai dy't fluch neieroan komt. Nancy merkt in grutte heak yn 'e sydkant fan 'e bek op dy't wiist op eardere konfrontaasjes dy't dizze haai mei minsken hân hat. Se brûkt de kamera om in oprop om help op te nimmen en ek ôfskiedsboadskippen foar har heit en suske, foar't se it ding mei helm en al yn 'e rjochting fan it strân wer yn see smyt.

Mei't it no rillegau floed wurde sil, moat Nancy sjen dat se fan 'e rots ôf komt om't dy ûnder wetter komme sil te stean. It probleem is dat de haai noch altyd patrûljearret tusken har rots en it walfiskkadaver. Se set Steven Seagull op in brokstik fan 'e stikkenbiten surfplanke fan ien fan 'e surfers en triuwt him by de rots wei, de kant fan it strân út. As se op har horloazje de tiid opnimt dy't de haai nedich hat om nei it kadaver ta en wer werom, berekkenet se dat se in heale minút de tiid hat om in grutte metalene boei te berikken dy't fierderop driuwt. Underweis rekket se betize yn in iezing kwabben, dy't mei harren tentakels in aaklike brânwûne op har skouder feroarsaakje. Dat fertraget har, mar de haai, dy't ek net fan 'e oanrekking fan 'e tentakels hâldt, skrillet derfoar tebek om tusken de kwabben troch te swimmen, en dat jout har wer mear tiid. Se wit úteinlik krekt op 'e tiid de boei te berikken.

As se letter yn 'e fierte op see in frachtskip foarbykommen sjocht, iepenet se in heal ferroastke metalene bak op 'e boei, dêr't in ljochtkûgelpistoal yn sit. Se sjit ferskate ljochtkûgels ôf, mar de lju op it skip sjogge it net. Neitiid sjit se de rest fan 'e ljochtkûgels ôf op 'e haai. Mei de lêste set se de walfisktraan yn 'e brân dy't út it kadaver lekt, krekt as de haai dêrtrochhinne swimt. Dêr ûnderfynt it bist neat fan, mar se bringt it der wol mei ta razernij. De haai falt kear op kear de boei oan en skuort de trije grouwe stielene keatlings los dêr't de boei mei fêstsit oan 'e seeboaiem. Nancy makket harsels fêst oan it lêst keatling, en as dat út 'e boei skuord wurdt, sinkt it troch it gewicht fan it metaal mei grutte faasje nei de seeboaiem ta, wêrby't sy meilutsen wurdt. De haai set daliks de efterfolging yn, en as Nancy op it lêste momint fansiden wykt, speetst it bist himsels op 'e útstykjende betonizers fan it anker fan 'e boei.

Underwilens fynt in jonkje dat op it strân ompielt de helm mei de GoPro-kamera, dêr't er de haaie-oanfal op 'e surfers op weromsjocht. Hy draaft fuort om help te heljen en komt werom mei syn heit Carlos, deselde dy't Nancy in lift nei it strân jûn hie. Dy treft Nancy deunby it strân oan, driuwend yn it wetter, en, net wittend dat de haai al dea is, weaget er sûnder wifeljen syn libben om har te rêden. As Nancy op it strân by bewustwêzen komt, hat se in koart fizioen fan har mem dy't glimkjend op har delsjocht. Letter sjocht se Steven Seagull, dy't op it stikje surfplanke blykber it strân berikt hat, op in dún sitten.

Yn in koarte epilooch is it in jier letter. Nancy, no in diplomearre dokter, giet yn Galveston mei har suske Chloe te surfen, wylst harren heit fan it strân ôf tasjocht.

Blake Lively.
haadrollen
personaazje akteur/aktrise
Nancy Adams Blake Lively


byrollen
personaazje akteur/aktrise
Carlos Óscar Jaenada
Spaansktalige surfer Joseph Salas
twatalige surfer Angelo Josue Lozano Corzo
dronkelap Diego Espejel
Chloe Adams Sedona Legge
heit Adams Brett Cullen
mem Adams Janelle Bailey
"Steven Seagull" Sully the Seagull (miuw)

Produksje en distribúsje

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Oarspronklik wie it de bedoeling dat Louis Leterrier The Shallows regissearje soe, mar dy sei yn juny 2015 ôf. Dêrop waard Jaume Collet-Serra frege as regisseur. Collet-Serra seach, nei eigen sizzen, de film fral as in ferhaal oer oerlibjen, en net sasear as in horrorfilm. Dêrom besleat er fan it begjin ôf oan ek al om net altefolle bluodderige wûnen yn byld te bringen. Aktrise Blake Lively waard yn augustus 2015 yn 'e haadrol cast. Neffens har waard se ta it meidwaan oan The Shallows ynspirearre troch har man Ryan Reynolds, dy't yn 2010 in like minimalistyske film makke hie mei Buried. "Dat wie ien fan 'e redens wêrom't ik dizze film sa graach dwaan woe," sei se letter yn in fraachpetear, "om't ik wist hoe dreech it foar him west hie en hoe goed er him der neitiid oer fielde."

Collet-Serra makke The Shallows op basis fan in senario fan Anthony Jaswinski. As produsinten wiene Lynn Harris en Matti Leshem by it projekt belutsen, foar de filmstudio's Columbia Pictures, Weimaraner Republic Pictures en Ombra Films. Der wie foar The Shallows in budget beskikber fan $17 oant 25 miljoen. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Flavio Labiano, wylst de filmmuzyk fersoarge waard troch Marco Beltrami.

De opnamen foar The Shallows setten op 28 oktober 2015 útein op Lord Howe, in fakânsje-eilân fier út 'e kust fan 'e Australyske steat Nij-Súd-Wales. Der waard ek filme by Mount Tamborine, yn Queenslân, en yn 'e Village Roadshow Studios yn Gold Coast (Queenslân). It hie oarspronklik de bedoeling west dat de film opnommen wurde soe oan 'e kust fan 'e Golf fan Meksiko, yn 'e Amerikaanske steat Teksas, net fier fan Galveston, mar de produsinten waard dêr om feilichheidsredens in fergunning om te filmjen ûntsein. De lêste opnamedei foel op 15 jannewaris 2016.

In grut diel fan The Shallows waard eins yn in grutte wettertank yn 'e studio opnommen, tsjin 'e eftergrûn fan in blauskerm, dat letter opfolle waard mei special effects. Collet-Serra woe lykwols foarkomme dat de film der sa stilearre út kaam te sjen, dat it de sjoggers opfalle soe. Dêrom naam er nei syn eigen skatting sa'n 10% fan 'e film op lokaasje op. Troch dy bylden tusken de oaren troch te pleatsen, waard neffens him it publyk foar de gek holden om te leauwen dat de filmset echt is. Liveley die ferskate stunts sels, wêrûnder in sêne wêrby't har personaazje de noas brekt. Lively besearde har by dy opname yn wurklikheid ek, en it bloed op har noas is echt bloed.

De wite haai yn 'e film bestiet folslein út special effects, mar de miuw 'Steven Seagull' is in echte fûgel, hoewol eins in readsnaffelmiuw út súdlik Oseaanje dy't net yn Meksiko foarkomt. Der waard earst, nei't it skynt ta ôfgriis fan 'e produsinten Harris en Leshem, oer tocht om ek dêrfoar special effects yn te setten of oars in marionet te brûken, mei't it ûnwierskynlik liek dat sa'n fûgel te trainen wie. Mar by it omsjen nei gaadlike filmlokaasjes yn Austraalje, slagge it Lively sûnder folle muoite om in groep miuwen te fuorjen, sadat men besefte dat it dochs wol mei in libben bist takoe. Yn 'e oarspronklike ferzje fan it senario praat it personaazje fan Lively folle mear mei de fûgel, en dy ynteraksje waard ek opnommen, mar Collet-Serra keas by de filmmontaazje foar in 'minder-is-mear'-oanpak, om't, sa seid er yn in fraachpetear, "we net woene dat se tsjin bisten prate as wie se Sniewytsje" (d.w.s., yn 'e bekende film fan Disney).

De distribúsje fan The Shallows waard fersoarge troch Sony Pictures Releasing, de distribúsjepoat fan Sony Pictures, dat de memme-ûndernimming is fan Columbia Pictures. De film gie op 21 juny 2016 yn New York yn premiêre, wêrnei't er op 24 juny iepene yn 'e Amerikaanske bioskopen.

The Shallows waard oer it algemien mei positive resinsjes ûnthelle troch de filmkritisy, dy't fral lof hiene foar it aktearjen fan Blake Lively. Richard Roeper fan 'e Chicago Sun-Times neamde de film "tige by tige fermaaklik" en "gaadlik foar in simmerpublyk". Simon Thompson fan IGN joech de film as sifer in 9 op in skaal fan 1 oant 10, en skreau "The Shallows docht foar surfen wat The Blair Witch Project foar kampearjen die, en makket dat Jaws derút sjocht as teekrânske foar bern […]." Matt Zoller Seitz, dy't skreau foar de webside RogerEbert.com, joech de film 3 fan 4 stjerren. Hy skreau: "Lively is hjir aldertreflikst en spilet ien fan dy hyperfocuste haadrollen út aksjefilms dy't likefolle in atletyske prestaasje binne as in estetysken-ien."

Staci Layne Wilson fan Dread Central joech de film in negative resinsje. Neffens har hie se him graach moai fine wollen, mar waard dat ûnmooglik makke troch "de stompe bile wêrmei't Jaume Collet-Serra regissearre, Anthony Jaswinski syn yntelliginsjemisledigjende senario en Marco Beltrami syn mispleatste filmmuzyk". Ignatiy Vishnevetsky fan The A.V. Club fûn The Shallows út en troch wol ûnderhâldend, mar beskôge it as in stap werom fan Collet-Serra syn eardere "gimmickeftige sjenrefilm" Non-Stop. Ek miste er in oprjocht, oanhâldend gefoel fan spanning, en hied er in probleem mei it senario: "Anthony Jaswinski syn senario komt úteinlings del op in oerlibbingsútgongspunt dêr't gjin ferstân foar nedich is ('kom fan dy rots ôf en soargje datst net dea gietst'), mei in eftergrûnferhaaltsje dêr't nimmen ferlet fan hat en in noch net ta ûntwikkeling kommen tema. Kin in heldinne net gewoan in gemiene haaie-oanfal oerlibje sûnder ek noch in famyljetrauma te boppen komme te moatten […]?"

Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hie The Shallows in prima goedkarringspersintaazje fan 78%, basearre op 216 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "The Shallows is in mei feardichheid makke film sûnder in pûntsje tefolle fet, dy't útstiget boppe de wurge klisjees oer haaie-oanfallen mei gemiene ferrassings en in krêftige prestaasje fan Blake Lively." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behelle The Shallows in goedkarringspersintaazje fan 59%, basearre op 35 resinsjes.

The Shallows brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten en Kanada $55,1 miljoen op, en yn alle oare lannen en territoaria $64 miljoen. Wrâldwiid kaam de opbringst dêrmei út op $119,1 miljoen. Ofset tsjin it budget fan $17 oant 25 miljoen betsjut dat in winst fan teminsten $94,1 miljoen, hoewol't dêr de marketingkosten noch wol ôf moatte. The Shallows ûnderfûn yn 'e bioskopen benammen konkurrinsje fan 'e science fiction-film Independence Day: Resurgence, de tekenfilm Finding Dory, de aksjekomeedzje Central Intelligence en de histoaryske film Free State of Jones.

Blake Lively waard yn 2016 foar har rol yn The Shallows nominearre foar de Teen Choice Award yn 'e kategory favorite froulike simmerfilmstjer. De film sels waard yn 2017 nominearre foar de People's Choice Award foar favorite skrillerfilm en de Saturn Award foar bêste skrillerfilm.

Keppelings om utens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.