Mauro Bicicli
Bicicli | |||
---|---|---|---|
Información persoal | |||
Nome | Mauro Bicicli | ||
Nacemento | 15 de xaneiro de 1935 | ||
Lugar de nacemento | Crema | ||
Falecemento | 22 de agosto de 2001 | ||
Lugar de falecemento | Crema | ||
Posición | centrocampista | ||
Carreira xuvenil | |||
Crema | |||
Carreira sénior | |||
Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
1952–1953 | Crema | 27 | (2) |
1953–1963 | Inter de Milán | 171 | (25) |
1955–1956 | → Parma | 32 | (8) |
1956–1957 | → Catania | 32 | (8) |
1962 | → Catania | 0 | (0) |
1963–1966 | Genoa | 67 | (8) |
1966–1967 | Inter de Milán | 11 | (2) |
1967–1968 | Lanerossi Vicenza | 22 | (1) |
1968–1969 | Brescia | 26 | (0) |
Adestrador | |||
1976–1977 | Brescia | ||
1982–1983 | Brescia | ||
1983–1985 | Ospitaletto | ||
1985–1986 | Fanfulla | ||
1987–1993 | Legnano | ||
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Mauro Bicicli, nado en Crema o 15 de xaneiro de 1935[1] e finado no mesmo lugar o 22 de agosto de 2001, foi un futbolista e adestrador italiano, que xogaba como dianteiro.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Como futbolista
[editar | editar a fonte]Tras comezar a súa carreira no Crema fichou polo Inter de Milán, co que debutou na Serie A o 17 de abril de 1955 fronte ao Genoa. Xogou no club lombardo de xeito intermitente durante a seguinte década, con cesións e pasos por outros equipos. Disputou un total de 182 partidos coa camiseta nerazzurra e marcou 27 goles. Gañou dous títulos da Serie A e en 1967 foi aliñado por Helenio Herrera como titular na final da Copa de Europa, en substitución do centrocampista galego Luis Suárez, que estaba mancado.[2] O equipo italiano acabou perdendo aquel partido por 2-1 contra o Celtic.
Como adestrador
[editar | editar a fonte]Trala súa retirada foi adestrador, comezando a súa carreira nos bancos como técnico do equipo xuvenil do Brescia. Adestrou ademais o primeiro equipo en dúas ocasións, a primeira delas en 1977, na Serie B, para substituír a Antonio Angelillo, e a segunda en 1982, como substituto de Maurizio Bruno na Serie C1.[3] Posteriormente pasou polos bancos do Ospitaletto, Fanfulla e Legnano. Faleceu dun cancro de fígado en 2001, aos 66 anos.
Palmarés
[editar | editar a fonte]- Inter de Milán
- Serie A (2): 1953/54, 1962/63.
- Genoa
- Copa dos Alpes (1): 1964.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Beltrami 1979, p. 14.
- ↑ "Inter, Mario Corso e quel maledetto 1967" (en italiano). 3 de marzo de 2017. Consultado o 2 de abril de 2022.
- ↑ Beltrami 1983, p. 293.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Rota, Davide (2008). Dizionario illustrato dei giocatori genoani (en italiano). De Ferrari.
- Beltrami, Arrigo (1983). Almanacco illustrato del calcio 1984 (en italiano). Módena: Panini.
- Beltrami, Arrigo (1979). Almanacco illustrato del calcio 1980 (en italiano). Módena: Panini.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Datos do xogador en smr.worldfootball.net (en italiano).
- Nados en 1935
- Nados na provincia de Cremona
- Finados en 2001
- Finados por cancro
- Futbolistas de Italia
- Dianteiros de fútbol
- Xogadores do Inter de Milán
- Xogadores do Parma FC
- Xogadores do Calcio Catania
- Xogadores do Genoa CFC
- Xogadores do Brescia Calcio
- Adestradores de fútbol de Italia
- Adestradores do Brescia Calcio