Jump to content

Սոնատ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Սոնատ (անվանումը ծագել է իտալ.՝ sonare բառից, որը նշանակում է «հնչել»), երաժշտական բարդ ժանր։ Սոնատի ժանրը սկսել է զարգանալ XVII դարում։ Սոնատը որպես կանոն ստեղծագործություն է մեկ կամ երկու երաժշտական գործիքի համար։ Սոնատներ են գրել Կորելլին, Անտոնիո Վիվալդին, Դոմենիկո Սկարլատին, Յոզեֆ Հայդնը, Մոցարտը, Բեթհովենը, նաև հայ կոմպոզիտորներ։ Սոնատը հիմնականում ունենում է երեք կամ չորս մաս։ Կան նաև մեկ կամ երկմաս սոնատներ։ Եռամաս սոնատի առաջին և երրորդ մասերը սովորաբար արագ տեմպ են ունենում։ Դրանց հակադրվում է դանդաղ, քնարական միջին մասը։ Սա սոնատի ավանդական ժանրային հատկանիշն է։

Գոյություն ունի նաև երաժշտական ձև, որը կոչվում է սոնատային։