Jump to content

NGC 1

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
NGC 1

Դիտարկումների տվյալներ
էպոխա J2000.0
Տեսակգալակտիկա
ՀամաստեղությունՊեգաս
Ուղղակի ծագում00h 07m 15,9s
Շեղում+27° 42′ 32″
Կարմիր շեղում+0,013176 ± 0,000093
Հեռավորություն74,13 մեգապարսեկ[1]
Տիպային դասակարգումSb[2] և SAbc[3]
Տեսանելի մեծություն1,55' х 1,02'
Բացարձակ մեծություն13,65
Շառավիղ90 000 լուսային տարի
Հետազոտության պատմություն
ՀայտնաբերողՀենրիխ դ՛Արեստ[4]
Հայտնաբերման թվականսեպտեմբերի 30, 1861[4]
Նշանակումներ
GC 1, UGC 57, PGC 564, Holm 2a[5]

NGC 1 (այլ նշանակումներ՝ GC 1, UGC 57, PGC 564, Holm 2a[5]), պարուրաձև գալակտիկա Պեգասի համաստեղությունում։ Տեղակայված է Երկիր մոլորակից 190 միլիոն լուսային տարի հեռավորության վրա[6]։ Տրամագիծը 90.000 լուսային տարի է, որը մի քիչ փոքր է Ծիր Կաթինից։ Այն հայտնաբերել է գերմանացի աստղագետ Հենրիխ դ’Արեստը 1861 թվականի սեպտեմբերի 30-ին։

Գալակտիկան «Նոր ընդհանուր կատալոգի» առաջին օբյեկտն է[7][8]։ Կատալոգավորումը (J1860.0 էպոխա) ընթացել է ուղղակի ծագումով[7]՝ սկսած ամենացածրից։

Այդ ժամանակվանից ի վեր կոորդինատները տեղաշարժվել են երկրագնդի առանցքի պրեցեսիայի պատճառով, և գալակտիկան այժմ չունի ամենացածր ուղիղ ծագումը NGC-ում թվարկված օբյեկտների մեջ[9]. առնվազն 30 NGC օբյեկտներ ունեն ավելի փոքր ուղիղ ծագում 2000.0 էպոխայի հասարակածային կոորդինատներում[6]։ NGC 1-ը տեսողականորեն կարելի է դիտել սիրողական 6 դյույմանոց աստղադիտակներով[6]։

NGC 1 (վերևում) և NGC 2 պարուրաձև գալակտիկաների տեսողական (ֆիզիկապես կապ չունեցող) զույգը

NGC 1-ը նկարագրված է «Նոր Ընդհանուր կատալոգում» որպես «մռայլ, փոքր, կլոր, 11-րդ և 14-րդ մեծության աստղերի միջև»[7]։ Մոտ 1,8 աղեղային րոպե դեպի հարավ գտնվում է ավելի մռայլ և շատ ավելի հեռավոր NGC 2 գալակտիկան։ Գալակտիկաները կազմում են տեսանելի զույգ[10], սակայն նրանք ֆիզիկապես կապված չեն միմյանց հետ, քանի որ նրանց միջև հեռավորությունը մոտ 45 Մպկ է (մոտ 140 միլիոն լուսային տարի), գրեթե կեսը, ինչը մեզ բաժանում է NGC 2-ից։

NGC 1 գալակտիկան մտնում է NGC 23 գալակտիկաների խմբի մեջ։ Բացի NGC 1-ից, խմբում ընդգրկված են նաև UGC 69-ը, NGC 23-ը, NGC 26-ը, UGC 127-ը, UGC 79-ը և UGC 110-ը։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Tully R. B. Cosmicflows-3 // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2016. — Vol. 152, Iss. 2. — P. 50. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/0004-6256/152/2/50arXiv:1605.01765
  2. SIMBAD Astronomical Database
  3. García-Benito R., Zibetti S., Husemann B., Spekkens K., Stanishev V., Ven G. v., Gallazzi A., Galbany L., Pérez E., Iglesias-Páramo J. et al. CALIFA, the Calar Alto Legacy Integral Field Area survey // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2015. — Vol. 576. — P. 135–135. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201425080arXiv:1409.8302
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Seligman C. NGC 1 (= PGC 564)
  5. 5,0 5,1 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 0001. Վերցված է 2006 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  6. 6,0 6,1 6,2 Harrington P. S. NGC 1 and NGC 2 // Cosmic Challenge: The Ultimate Observing List for Amateurs. — Cambridge University Press, 2011. — P. 342-343. — xii+469 p. — ISBN 9781139493680
  7. 7,0 7,1 7,2 Dreyer J. L. E. New general catalogue of nebulæ and clusters of stars, being the Catalogue of the late Sir John F. W. Herschel, Bart, revised, corrected, and enlarged(անգլ.) // Memoirs of the Royal Astronomical Society. —London, 1888. — Т. 49. — С. 1—237. — Bibcode1888MmRAS..49....1D
  8. «Your NED Search Results». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 22-ին.
  9. Erdmann, R.E., Jr., The Historically Corrected New General Catalogue of Nebulæ and Clusters of Stars, p. 12, «retrieved» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ հոկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2013 թ․ հոկտեմբերի 19-ին. and archived 13th June 2008.
  10. Steinicke W. Observing and Cataloguing Nebulae and Star Clusters: From Herschel to Dreyer's New General Catalogue. — 2010. — P. 160. — 648 p. — ISBN 9781139490108

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
NGC 7837 | NGC 7838 | NGC 7839 | NGC 7840 | NGC 1 | NGC 2 | NGC 3 | NGC 4 | NGC 5