Lompat ke isi

Křesomysl

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
Infobox orangKřesomysl

Edit nilai pada Wikidata
Biografi
Data pribadi
AgamaPaganisme Slavia Edit nilai pada Wikidata
Keluarga
KeluargaWangsa Přemyslid Edit nilai pada Wikidata
AnakNeklan Edit nilai pada Wikidata
AyahVnislav Edit nilai pada Wikidata


Křesomysl merupakan pangeran kelima dari ketujuh pangeran mitos Bohemia antara (juga mitos) pendiri Dinasti Přemyslid Přemysl, Pembajak Tanah dan pangeran sejarah pertama Bořivoj. Nama-nama pangeran yang pertama kali dicatat di dalam riwayat Cosmas dan kemudian ditransmisikan kedalam buku-buku yang paling bersejarah pada abad ke-19 termasuk František Palacký Sejarah Bangsa Cekoslowakia di Bohemia dan Moravia.

Satu teori mengenai jumlah pangeran-pangeran yang tergantung di atas lukisan dinding di Rotunda Znojmo, Moravia namun Anežka Merhautová menyatakan bahwa lukisan dinding itu menggambarkan seluruh anggota dinasti Přemyslid termasuk pangeran junior Moravia.[1]

Asal nama

[sunting | sunting sumber]

Křesomysl dianggap nama yang diambil dari kata Slavia kuno "křesat" yang berarti menyerang cahaya dan "mysl" berarti pikiran atau semangat sehingga secara harfiah nama tersebut seharusnya berarti "pencahayaan pikiran". Akhiran -mysl juga di dalam nama mitos lain Přemysl dan Nezamysl. Záviš Kalandra menganggap nama-nama ketujuh pangeran adalah nama Slavia kuno hari-hari dalam seminggu - Křesomysl adalah yang kelima - Kamis, di dalam bahasa Latin Iovis Dies dimana Yupiter dan Thor keduanya adalah dewa guntur kata "křesat" dijelaskan disini sebagai untuk pemogokan kilat.[2]Teori lainnya menyatakan bahwa nama-nama tersebut disalah artikan dari sebuah koheren dan sebagian diinterupsi teks Slavia kuno.[3]

Tujuh pangeran mitos setelah Přemysl

[sunting | sunting sumber]
Pangeran-pangeran mitos Bohemia
Nezamysl
Mnata
Vojen
Vnislav
Křesomysl
Neklan
Hostivít
  1. ^ Barbara Krzemieńska-Anežka Merhautová-Dušan Třeštík: "Moravští Přemyslovci ve znojemské rotundě", Praha 2000.
  2. ^ Záviš Kalandra: "České pohanství", Praha 1947
  3. ^ Vladimír Karbusický: Báje, mýty, dějiny. Nejstarší české pověsti v kontextu evropské kultury, p.237, Praha 1995 [1]