Fara í innihald

Hugtök í nótnaskrift

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Nótnaskrift á við þau tákn sem eru notuð í nótnaheftum.

Nótnastrengir
Allar nótur eru ritaðar með tilliti til nótnastrengjanna. Með G-lyklinum (diskantlyklinum) er neðsti stafurinn E4 eða E yfir mið-C.
Aukalínur
Línur sem er bætt við fyrir ofan eða neðan nótnastreng.
Taktstrik
Notað til aðgreiningar á takti.
Tvöfalt taktstrik
Notað til aðgreiningar á tveimur hlutum eða hendingum. Feitletruð tvöföld taktstrik gefa til kynna að lagi eða hreyfingu sé lokið.

Lyklar afmarka tónhæðina og eru meðal fyrstu táknanna til vinstri á nótnastrengnum.

G-lykill[1] (diskantlykill)
Algengasti lykill í nótnaskrift. Miðja spíralsins afmarkar nótuna G yfir mið-C.
C-lykill (altlykill eða tenórlykill)
Tákn sem sýnir stöðu einstrikaðs C á nótnastreng sem er þriðja línan á myndinni hér til vinstri.
F-lykill (bassalykill)[1]
Línan sem liggur á milli punktanna tveggja í F-lyklinum er nótan F fyrir neðan mið-C.
Heilnóta — heilnótuþögn[1]
Hálfnóta — hálfnótuþögn[1]
Fjórðapartsnóta — fjórðapartsþögn[1]
Áttundapartsnóta — áttundapartsþögn[1]
Sextándapartsnóta — sextándapartsþögn
Punkteruð nóta[1]
Einn punktur á eftir nótu eykur lengdargildi hennar um helming.[1] Þegar tveir punktar eru á eftir nótu þá jafngildir seinni punkturinn helmingnum af þeim fyrsta.[1] -punktar lengja nótu um af gildi sínu. Einnig er hægt að lengja hvíldir á sama hátt.[1]

Formerki í tónlist

[breyta | breyta frumkóða]

Algeng formerki

[breyta | breyta frumkóða]

Formerki breyta tónhæð þeirrar nótu sem það fylgir. modify the pitch of the notes that follow them on the same staff position within a measure, unless cancelled by an additional accidental.

Lækkunarmerki[1] (bé)
Lækkar tónhæð nótu um einn hálftón.
Hækkunarmerki[1] (kross)
Hækkar tónhæð nótu um einn hálftón.
Afturköllunarmerki[1]
Ógildir fyrri hækkun eða lækkun á tónhæð.

Tilvísanir

[breyta | breyta frumkóða]
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Tónfræði, fyrsta stig eftir Svein Eyþórsson