dînî

• IPA^(kilîd): /diːˈniː/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: dî·nî

dînî

1. olî, ayînî, mezhebî, têkildarî dînekî yan dînan

dîn (1) + -î

• dînîtî

dînî (cureyê peyvê?)

1. bêhişî, şêtî, bêaqilî, sirişta kesên dîn

Ji dîn + -î

• dînîtî

dînî (cureyê peyvê?)

1. li: paşînî, eynî, sibeynî, dwênî

• Lê ricû ket sihhetê
  Dîniyek tirsek hewayek
  illetek rîşek webayek — (Feqiyê Teyran, )

dînî

1. Rewşa çemandî ya yekjimar a binavkirî ya dîn.