ecem

 Binêre herwiha: Ecem

• IPA^(kilîd): /ɛˈd͡ʒɛm/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: e·cem

ecem mê û nêr

1. faris
   • Mîm metle'ê şemsa ehed ayîne sifet kir
     Lami' ji 'ereb berqê li fexxarê 'ecem da
     Da şahidê esma bi hemî wechî binasîn — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
2. nezan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• 'ecem
• acem
• 'acem

• faris

• îranî

Ji erebî عجم‎ ('ecem: xelk, alem, nezan, ecem, barbar, erebînezan, îranî, faris) ji aramî [skrîpt hewce ye] (egemeh, “xelk, alem, gawir, kafir”) ji אגם (egem: dayik). Bo çêkirina "xelk"ê ji "dayik"ê bide ber umet ji erebî ummet ji umm (dayik)