hestîk

• IPA^(kilîd): /hɛsˈtiːk/
• Kîtekirin: hes·tîk

hestîk nêr

1. (anatomî) hestiyên biçûk

   Sê hestîkên guhê naverast (çekûç, dezgeh û zengû), hestiyên herî hûrik in di laşê mirov de.

Ji hestî +‎ -k.

• hestîkî

hestîk

1. mîna hestî, bêgoşt, qels, lawaz, zeîf, qaştîk, ne qelew
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)