kraliçe

• Deng^ⓘ

kraliçe

1. şabanî, qralîçe, stî, xatûn, melîke
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji osmanî قرالیچه‎ (kraliçe), taliyê ji proto-slavî *korľica; bide ber bulgarî крали́ца (kralíca) û sirboxirwatî кра̀љица/kràljica.

• → Kurmancî: qiralîçe