mad

mad nêr

1. mirûz, gêwl, meyl, bij, mijaj, arezû, dilbijîn, îşteh, mereq, dilxwazî, keyf, kêf

   Madê wî îro ne xweş e. (Îro ew ne bi kêf e.)

• mahd
• ma'd
• mehd
• me'd

• med
• mat

• maîde

Ji erebî [Peyv?]

• bêmad
• bêmadî

• Dinê mehd e û mehlok e
  Weku lebe û leyzok e — (Feqiyê Teyran, )

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Teksas))^ⓘ
• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Connecticut))^ⓘ

mad

1. har, dîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

mad

1. gore
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên gore hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}