qelib

• IPA^(kilîd): /qɛˈlɪb/
• Kîtekirin: qe·lib

qelib mê

1. liv, lebat
   (bi taybetî ya piçek / ne dûr)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. qulp, wergerîn, qulipîn, dagerîn, serberjêrbûn, ketin ser teniştê yan kêlekê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• qelb (2)

• qelibandin
• qelibandî
• qelibî
• qelibîn

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

qelib nêr

1. (dil) Guhartoyeke qelb.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)