Here naverokê

qozî

Ji Wîkîferhengê
[biguhêre]

qozî

  1. kujî, çuh, kunc, qulaç, goşe
  2. firin, ocax, argûn
  3. (Reşwî) balolk

Ji wêjeyê

[biguhêre]
  • Ew weha difikirî ko hin kesan xwe didan qoziyekê, zaroyên xwe mihafize dikirin û ji zaroyên xelkê re digot ko herin şerî. Wan ji xelkê re digot ko hewceyî kar û xebatê nake, ji xwe şoreş nêzîk bûye, lê wî/wê karê -memûrtî- dewletê dikir. Wan ji zarokên xelkê re digot ko neçin eskeriya tirkan, herin serê çiyayan, lê zarokên wan di ordiya tirkan de dibûn sûbay û qumandan. Ji xelkê re digot ko neçin dibistanên ji perwedeyiya bûrjûwazî pêk tên, lê wan ji dêvila zaroyên xwe zilam digirtin û bi pereyan ew di dibistanên bilind de bi cîh dikirin. Wan ji alemê re digot ko nebin qoricî, lê hemû merivên wan dibûn serekqoricî û derdiketin operasiyonan... — (Enwer Karahan: Li ber pêlên dengê Şivan Perwerî îsyana pîrejinekê û helwêsta hin rewşenbîran, Nefel.com, 6/2007)

Herwiha

[biguhêre]

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]

qozî

  1. xûzî, xwehrî, qozbûn

Herwiha

[biguhêre]

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]
qozî

qozî

  1. (xwarin) xwarineka berbelav e li welatên rojhelat

Herwiha

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji erebî قوزي‎.

Werger

[biguhêre]