Jump to content

Rodericus (rex Visigothorum)

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Haec est pagina de Hispania Visigothica. Ut hoc indagare, vide etiam Categoria:Hispania Visigothica.

Rodericus aut Rudericus (Gothice: Hroþareiks, Arabice: لذريق Ludharīq) fuit ultimus rex Visigothorum totius Hispaniae et rexit ab anno 710 ad 711.

Rodericus erat dux Baeticae. Vitiza defuncto, ab Aula Regia electus est. Filius Vitizae et fidelis suis contra Roderico rebelliones incipierunt.

Rodericus contra Vascones pugnavit et eos superavit. Quoque confirmavit Rodericus Librum Iudiciorum, sed pecuniarum carente thesauros Ecclesiae et coronas regum cepit.

Bellum civile

[recensere | fontem recensere]

Rodericus electus est ab Aula Regia et pro magistratus nominavit fidelibus, ita Vitizani contra Rodericum rebellaverunt. Vitizani in Tarraconense Achilam II filium Vitizae elligerunt.

Ob has causas, anno 711 Vitizani auxilium Mauris petiverunt, ut Hispania invadire. Fabulae saeculi XV dicunt Rodericum cum filia Iuliani (comes Septae) cubuisse et Iuliani iniuriam inferrit itaque Iulianus auxilium Mauris petivit et Septem venduisse.

Amissio Hispaniae

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Proelium apud Transductos Promontorios.

Taric Abenciet cum copiis fretum Gaditanum navigavit et apud Calpem castros aedificavit. Hodie, haec castra "Gibraltar" appellantur (Gibraltar est Arabice "Mons Tariqi"). In mense Iulio, Rodericus in Cantabria pugnabat contra Vitizanos, sed adversus Mauros copias suas movit.

Eodem mense anni 711 proelium apud Transductos Promontorios pugnatum est. In hoc proelio, Rodericus occiditur et regnum Visigothorum terminavit. Copiae Taric longisimis hastis et multis saetis usis sunt. Exercitus Visigothorum consistit peditibus cum gladibus et securis et equitibus. In medio pugnae, cornu Visigothorum (a Oppa ductum) defecit ad Mauros.

Rodericus dicitur filium Chindasvinthi esse. In matrimonium duxit Egiolnam.

Fabulae de Roderico

[recensere | fontem recensere]

Roderico defuncto, etiam dum regnum Asturiarum, haec fabula de sepulcro regis narrata erat:

De Roderico vero rege, cuius iam mentionem fecimus, non certum cognouimus interitum eius. Rudis namque nostris temporibus quum civitas Viseo et suburbis eius iussum nostrum esset populatus, in quadam ibi basilica monumentus inventus est, ubi desuper epitafion huiusmodi est conscriptus: Hic requiescit Rodericus ultimus rex Gotorum.[1]

Fabulae saeculi XV

[recensere | fontem recensere]

In Hispania Medii Aevi, fuerunt permulta carmina et fabulae (Hispanice: romances), qua de Roderico narrabant:

Romance del Reino Perdido [1]

Las huestes de don Rodrigo
desmayaban y huían
cuando en la octava batalla
sus enemigos vencían.

Romance de la Pérdida de España [2]

Los vientos eran contrarios,
la luna estaba crecida,
los peces daban gemidos
por el mal tiempo que hacía,.

Romance de la Venganza del Conde Don Julián[3]

En Ceuta está don Julián,
en Ceuta la bien nombrada
para las partes de allende
quiere enviar su embajada.

Romance de la Penitencia de Don Rodrigo [4][nexus deficit]

Después de que el rey don Rodrigo
a España perdido había,
íbase desesperado
por donde más le placía;

Romance de Egilona, viuda de Don Rodrigo [5]

Quédate adiós, reina triste;
quédate adiós, que me parto

De Regno deperdito

Copiae domini Roderici
languebant et fugebant
cum in proelio octavo
hostes [eas] superabant.

De amissione Hispaniae

Venti adversi erant
Luna dum crescebat
pisces lamentabant
pessimum aërem diei

De ultione comitis Iuliani

Dominus Iulianus in Septa adest
In Septa bene vocata,
partibus ultramaris
legationem mittere vult

De poena Roderici

Postea Rodericus rex
Hispaniam amisserat
desperate ambulabat
ubi placeat

De Egilona viudata Roderici

Mane, vale, regina tristis
mane, vale, [nunc] discedo.
  1. Chronica Rotense, saeculi IX
Antecessor:
Vitiza
Rex Visigothorum
710–711
Successor:
Achila II

Nexus interni